ไร้วิทยาลัย:มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม

เรื่องน่ารู้ประจํามหาวิทยาลัย[แก้ไข ]

ความรู้ทั่วไป[แก้ไข ]

• ปีพ.ศ. ๒๕๓๕ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ได้พระราชทานนามวิทยาลัยครูใหม่ว่า "สถาบันราชภัฏ" เมื่อวันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๓๕ดังนั้นวิทยาลัยครูจันทรเกษมจึงได้เปลี่ยนนามใหม่เป็น "สถาบันราชภัฏจันทรเกษม"
• ในปีพ.ศ. ๒๕๔๗ พระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยราชภัฏได้ประกาศใช้ มีผลให้ สถาบันราชภัฏจันทรเกษมยกฐานะเป็น "มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม"

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย[แก้ไข ]

• โรงอาหารที่เด่นที่สุดในมหา'ลัย ถูกเรียกว่า "หอส้มตํา" เพราะตัวอาคารออกแบบให้มีครกกับสาก ซึ่งขนาดต่างกันลิบลับ(สากใหญ่กว่าครกชนิดที่ถ้าเอามาตําจริง ๆ สากจะยัดไม่เข้าครก) และบนหอส้มมีห้องกินข้าวติดแอร์ด้วย (คนเต็มตลอดศก)
• มีเพียงเด็กเอกศิลปกรรมเท่านั้น ที่สามารถโฉบจานข้าวลงมากินที่หน้าเอกได้ เพราะหอส้มตํานั้น(บางคนเรียกแค่ "หอส้ม" ก็รู้กัน) อยู่ตรงข้ามกับเอกศิลป์ฯชนิดที่เดินไม่ถึง 10 ก้าว (กินเสร็จก็เอาจานขึ้นไปเก็บบนหอส้มเหมือนเดิม) และเป็นอย่างนี้กันแทบทุกคน
• ตึก 15 ชั้น เคยมีข่าวเรื่องคนตายในลิฟท์ และห้ามนักศึกษาใส่รองเท้าแตะเข้าในอาคาร และลิฟท์ของตึก 15 ชั้น รอนานมาก ชนิดที่ว่าเดินลงจากชั้น 13 มาชั้นล่างสุดยังเร็วกว่า (แถมลิฟท์เปิดทีไรก็เต็มทุกที)
• ชั้น 15 ของตึกนี้ เด็ก ป.ตรี จะไม่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นชั้น 15 (เคยโดนไล่ลงมาตอนขึ้นไปเสก็ตช์ภาพด้วยเหตุผลว่า ชั้น 15 เป็นเฉพาะของ ป.โท-ป.เอก)
• อาคารไม้เก่ามั่ก ๆ (ตอนยังไม่ถูกรื้อ) ของเอกศิลป์ฯ คืออาคารเรียนที่อยู่ในสุดของ มหา'ลัย เพราะอยู่ติดกับประตูทางออกด้านหลัง(ซอยเสือใหญ่) ใครจะเข้า-ออกประตูนี้ ยังไงก็ต้องเดินผ่านเอกศิลป์ฯ
• ช่วงฤดูหนาว (ประมาณ ธ.ค.) เอกศิลป์ฯ จะมีเทศกาล "Gift on the Moon" (แต่มักจะเน้นขายของกิน !!!)
• เซ็นทรัลลาดพร้าว และ เมเจอร์รัชโยธิน คือที่สิงสถิตย์ ของเด็ก มรภ.จันทรเกษม (เพราะอยู่ใกล้ที่สุด-ไปง่ายที่สุด)
• เป็นที่รู้กันดีสําหรับเอกศิลป์ฯ ว่าถ้าจะซื้ออุปกรณ์การเรียนที่เกี่ยวกับศิลปะทุกชนิดให้ได้ด่วนที่สุด ต้องไปร้าน ลิ้ม ข้าง รร. ไทยวิฯ
• เคยมีเหตุการณ์สะเทือนขวัญของตึกคณะนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ คือ มีคนเอาศพทารกเด็กเพศหญิงใส่ถุงไปทิ้งในห้องน้ําชั้น 4 (หรือ 5 ไม่แน่ใจ) แล้วตอนแม่บ้านรวมถุงขยะมาไว้ที่ข้างหอส้มคงหนักผิดสังเกต พอเปิดดูจึงพบกับเรื่องน่าสะเทือนใจ
• เอกศิลป์ฯ มักจะมีสุนัขประจําคณะสืบทอดกันมาหลายต่อหลายรุ่น (ของรุ่นรหัส 41 ชื่อ " ไอ้หม้อ ")
• ไม่เคยมีใครเห็นปลาบึกในบ่อเพาะเลี้ยงปลาบึกทั้ง 3 แห่งเลย (เอ๊ะ รึว่ามี...)
• บ่อปลาบึกที่อยู่ตรงข้ามกับสนามบาส มักมีเต่า (ทั้งตัวเล็ก-ใหญ่) คลานขึ้นจากน้ํามาเดินป้วนเปี้ยนอวดโฉมบ่อย ๆ
• สวัสดิการทั้งหลายแหล่ เช่น สนามกีฬา ห้องพยาบาล หอสมุด และอีกจิปาถะ ไม่มีนักศึกษาคนใดใช้บริการครบสักที (แต่เก็บค่าบํารุงสม่ําเสมอไม่ขาดสักเทอม...แน่นอน แพงอีกต่างหาก)
• ในมหา'ลัย มีโรงเรียนสาธิตอนุบาลจันทรเกษม / โรงพยาบาลสัตว์(เห็นแต่ป้าย)
• ถ้าใครมีชีวิตอยู่ระหว่างรุ่นรหัส 41-42 ของเอกศิลป์ฯ จะรู้จัก "น้องเคโระ" และ "น้ําหวาน" เป็นอย่างดี
• ใครเรียนทันช่วงปี46 จะรู้ว่าเป็นช่วงเปลี่ยนแปลงการปกครอง(จากสถาบันเป็นมหาวิทยาลัย)
• ปัจจุบันชื่อมหาวิทยาลัยราชภัฎจันทรเกษม แต่นักศึกษาจะเรียกชื่อกันสั้นๆว่า วิลัย ซึ่งไม่ได้มาจากคําว่ามหาวิทยาลัยแต่อย่างใด แต่มาจากคําว่าวิทยาลัยครูในอดีตต่างหาก
• ช่วงปี49 เป็นช่วงพัฒนามหาวิทยาลัย ตึกใหม่ๆ งอกออกมาเพียบ (น่าเสียดายที่ไม่ได้ใช้เพราะจบก่อน คงได้แต่เหม่อมองดูความอลังการของตึกอย่างเหงาๆ "ทําไมไม่สร้างให้ทันรุ่นตูใช้ว้า...")
• เรื่องตึก15ชั้น ถ้าคิดจะไปเรียนให้ทัน ก็จงขึ้นบันไดเสียเถิด (เดียวรี้เค้าปรับปรุ่งแล้วล่ะ แต่ไปก่อนก็ดี น่ะ 555)
• ริมสนามบอลจะมีแก็งปากหมอ ช๊อปสีเทา สีน้ําตาล นั่งแซวน้องๆปี1 (น่ากลัวมาก)
• เน็ต wifi ในมหาลัย ยอดแย่ มาก ๆ ขอบอก
• คณะเกษตร อาคารแลดูดีมาก แต่เหมือนเป็นตึกร้าง
• คณะวิทยาศาสตร์ เป็นตึกคณะที่ไฮโซ สุด
• ประตูหลัง มอ ปิดเวลา 23.00 น.
• อาคาร 28 มีอีกชื่อว่า ตึกพารากอน เพราะอาคารทําด้วยกระจก เหมือน สยามพารากอน
• อาคาร 32 มี ยิมเนเซียม สนามบาสเกตบอล ขนาดใหญ่อยู่ ชั้นที่ 8 หลายคนไม่ค่อยรู้ ส่วนใหญ่มีแต่เอกพละไปเรียน
• อาคาร 29 ลิฟ ปิดเร็วมากๆ และ หนีบ แรงด้วย เราเคยโดนแล้วร้อง อ๊าาาก เลย เจ็บ ว๊ะ ฮืฮื !!
• บ่อ ปลาบึก ทั้ง 3 บ่อ มีแต่เต่าและนกพิราบแยยะ มาก

เชื่อหรือไม่?[แก้ไข ]

• ตอนรับน้อง ถ้ารุ่นน้องคนใดชื่อซ้ํากัน หรือมีชื่อซ้ํากับรุ่นพี่ จะโดนเปลี่ยนชื่อให้ใหม่ (รับประกันได้เลยว่าชื่อนั้นต้องประหลาด ๆ แน่นอน)
• เอกศิลป์ฯ หลายรุ่น มีชีวิตอยู่เพียงครึ่งเดียวของชั้นล่างตึก 1 (อาคารไม้เก่าแก่) เพราะชั้นบนและชั้นล่างอีกฝั่งเป็นของคณะอื่น ตอนนี้สร้างใหม่เป็นอาคารทันสมัย แต่หลังสร้างเสร็จกลับไม่ได้เป็นที่ตั้งของเอกศิลปกรรมเหมือนเดิม งง...เศร้าด้วย
• แน่นอนว่า เอกศิลป์ฯ มีประชากรชายค่อนข้างมาก และชอบการร่ําสุราเป็นนิจ (แต่หลัง ๆ ประชากรหญิงก็เริ่มเยอะ)
• อย่าคิดว่ามนุษย์ที่อยู่เอกนี้จะเถื่อนไปซะทุกผู้ทุกคน เพราะประชากรที่นี่ตามแฟชั่นกันสุดฤทธิ์ (ทั้งหนุ่ม-สาว) ยิ่งกว่านั้น หนุ่มเอกนี้ก็เคยได้เป็นเดือนมหา'ลัย มาแล้ว แต่มักจะมีพวกหัวแดง หัวเหลือง หัวสีแปลก ๆ โผล่มาสม่ําเสมอ(ดนตรีสากลเขายิ่งกว่านี้นะ)
• เด็กศิลปกรรม จะได้รับอนุญาต ไม่ต้องขึ้นแสตนด์เชียร์ในวันกีฬาเฟรชชี่ เพราะช่วยเหลือคณะโดยการทําป้ายคัทเอาต์ขึ้นแสตนด์ให้คณะมนุษย์ฯ ทุกปี (ไม่รู้หลัง ๆ เปลี่ยนไปรึยัง)(ดนตรีสากล ไม่ขึ้นตั้งแต่ชาติก่อนคับ)
• เด็กเอกศิลป์ฯ เคยซีร้อกซ์สี สติกเกอร์อนุญาตให้จอดรถในมหา'ลัย มาแปะที่หน้ารถของตัวเอง (และเหมือนของจริงโคตร ๆ)
• มักจะมีเด็กคณะอื่นคิดว่า การเรียนศิลปกรรม คืออะไรที่สบาย แต่หารู้ไม่ว่าปั่นงานส่งอาจารย์กันทีแทบอ้วก (สาเหตุเพราะมาเผางานเอาสด ๆ ร้อน ๆ ก่อนวัน-เวลาส่ง แค่ครึ่งชั่วโมง) และการทําโครงการพิเศษ คือสิ่งยืดเยื้อที่สุดในชีวิต ถึงขนาดเคยมีนักศึกษาของเอกนี้ไปร้องเรียนว่า อาจารย์กั๊กเด็กไม่ยอมให้จบ ซึ่งเด็กที่ติดปัญหาในการทําโครงการพิเศษ(ในช่วงที่ร้องเรียน) รวมกันกว่า 3-4 รุ่น มีเกือบ 200 กว่าชีวิต (รึว่าเกินฟะ รุ่นหลัง ๆ ไม่รู้โดนแบบนี้กันมั่งป่าว)
• ห้องคอมฯ ที่สามารถเล่นอินเตอร์เนตได้ ของทุก ๆ ที่ในมหา'ลัย นักศึกษามักจะใช้เพื่อการแชตโดยเฉพาะ แชตไปแชตมาบางทีก็แชตจีบกันเองในมหาวิทยาลัย .. เธออยู่ตึกไหน หรอ? เดี๋ยวฉันไปหา!
• สาวนาฏศิลป์ เป็นเอกเดียวที่สามารถใส่โจงกระเบนแดงเดินไปมา และไม่เคยเข้าใจว่า สาว ๆ เอกนี้ทําไมต้องโบ๊ะหน้าตลอด 24 ชั่วโมง และที่สําคัญ ชอบรํากระบองอยู่หน้าตึก 15 ไม่รู้เพราะว่าอะไร หรือเป็นเพราะว่าขาดแคลนสถานที่ (หรือโชว์ออฟ)(มีปัญญาไปจีบเขามั้ยวะ)
• ไม่ว่าคุณจะสวย-หล่อ แค่ไหน แต่เมื่อถ่ายรูปติดบัตรนักศึกษา หน้าตาจะเขียวและดําเหมือนศพทุกคน อีกอย่างคือ เสื้อสูทรที่ให้ยืม ไม่เคยพอดีตัวเลย .. ไม่เคยทําไซส์เล็กให้คนตัวเล็ก
• กลับมาที่ เอกศิลป์ฯ อีกครั้ง ในแต่ละปีจะมีนักศึกษาใหม่เข้าเรียนที่เอกนี้เยอะมาก (บางปีต้องเปิดถึง 3 ห้อง) แต่เมื่อเวลาผ่านไป จํานวนนักศึกษาของแต่ละห้องจะลดลงเรื่อย ๆ
• รุ่นปี 41 (เฉพาะปี 1 ) ได้ถูกต้อน บังคับ ข่มขู่ (รึป่าวนะ) ให้ลงแสดงชุดไคล์แม็กซ์ในพิธีเปิดกีฬาเอเชี่ยนเกมส์ร่วมกับสวนดุสิต ผู้จัดคิว (กระเทยแก่ๆ จําได้ๆ) ป้าแกสั่งเปลี่ยนท่าเต้นมันทุก 2 ชั่วโมง ถึงวันจริงก็วิ่งมั่วๆมันในสนามนั่นละ แต่เสือกออกมาดี
• เด็กหลังจันทรเกษมจะมีร้านก๋วยเตี๋ยวอร่อยอยู่ไม่กี่ร้าน หนึ่งในร้านคือร้านลุงชัยซอยกลาง
• เด็กนิเทศทุกคน ต้องรู้จักเธอผู้นี้ เข้าถึงได้ยาก เดาอารมไม่ค่อยถูก สารนิพนกว่าจะผ่านได้ต้องเจ๋งจริงๆ
• เวลาฝนตกหลัง มอ น้ําจะท่วมหนักมากๆ
• หลัง มอ มีร้านเหล้าแยยะมาก ผับ ก็แยยะ 55

ธรรมเนียมประเพณี[แก้ไข ]

• การรับน้อง รุ่นพี่ต้องให้ไปขอชื่อเพื่อนร่วมคณะ เพื่อนต่างคณะ ให้ได้มากๆ เอาจริงๆนะไม่ได้รู้จักกันเลยก้มหน้าก้มตาเขียนชื่อแลกกันอย่างเดียว

ความเชื่อ[แก้ไข ]

• ว่ากันว่า หนุ่ม-สาว คนไหน เดินลอดประตูสนามกีฬาใหญ่ของมหา'ลัย จะได้เป็นแฟนกัน(รอดได้แค่ครั้งเดียวนะ รอดอีก มะจบ เว้นแต่ จบแร้วมารอดคืน!!)
• ศาลพระภูมิที่ตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ข้างสนามกีฬาใหญ่ ไม่เคยขาดพวงมาลัยสดสักวัน (แว่วมาว่าศักดิ์สิทธิ์ซะด้วย)(ศาลปู่ ศาลย่า ศักดิสิทธิ์เว่อร์ )
• ร่ําลือกันว่า เอกศิลป์ฯ มีอาถรรพ์ ทุกปีต้องมีนักศึกษาเสียชีวิต 1 คน (รุ่นของผู้เขียนก็มี...เศร้ามาก "คิดถึงเสมอนะเพื่อน")
• เชื่อว่าถ้านักศึกษาที่เดินทวนเข็มนาฬิการอบหอนาฬิกาจะเรียนไม่จบ
• เชื่อว่าถ้านักศึกษาเดินผ่านบ่อปลาบึก แล้วเห็นปลาบึกจะเรียนไม่จบ(ประสบการณ์จริงจากผมนักศึกษาเอกก่อสร้างรุ่น 54)(แต่มีบ่อรอบมหาลัย)
• เชื่อว่าถ้านักศึกษาไปบนบานขอให้เรียนจบที่ศาลข้างประตูจันทร(ประตูสนามกีฬา)ด้วยพวงมาลัย 7 สีจะสมหวัง

เรื่องลึกลับ[แก้ไข ]

• เคยมีรุ่นพี่เอกศิลป์ฯ บอกว่าดึก ๆ มีผู้หญิงเดินหายเข้าไปในป้ายของเอกศิลปกรรม...จริงป่าวไม่รู้
• เคยได้ยินว่า วงเวียนกลับรถ หน้า มหาลัยฯ มีมูลค่าหลาย ล้านบาท ทั้งๆที่ มีแค่น้ําพุ กับต้นไม้ ธรรมดา ปัจจุบันหายไปไหนไม่รู้

ขอเสนอความคิดเห็นนิดนึง สมัยเรียน ได้ยินอาจารย์บอกมาว่า 6 หมื่นค่ะ (แต่ที่เห็น ๆ นะหมื่นเดียวก็ว่าแพงละ

ของกิน[แก้ไข ]

• ยํา ร้านตาคุณลุง คนเยอะมาก แกจะหยิบผักเยอะๆแล้วสลัดออกเกือบหมด (ทําทําไม) ปล.แกปิดไปแล้วน่ะแกไม่สบาย แต่อร่อยจริงๆๆ ย้ายไปตึก15ชั้นนะคะ
• ข้าวแกง ที่ขายของเหมือนเดิมทุกวัน แต่ก้กินกันอย่างเมามัน
• ตึกส้มตําอาหารจะอร่อยกว่า ตึกอื่นๆ 55
• อยากบอกว่าเราชอบไปนั่งกินข้าวตรงศูนย์อาหารแถว สระว่ายน้ําติดกับมีผู้ชายหล่อๆ แซ่บๆ เอก พละ เอกวิทกีฬา แยยะมาก
• ศูนย์อาหารตึก 15 รสชาต แย่สุด แต่ถูกดี
• หลัง มอ ร้านอาหารแยยะมากๆ

บุคคลสําคัญ[แก้ไข ]

• Maker เป็นผู้บัญชาเกรียนสูงสุดมีการกระทํา(ที่ล่ําลือกันว่า)คล้ายกับท่านผู้นั้นมาก และมี Skill Building Level 10++ สังเกตุได้จากปี 49 เป็นต้นมา จะมีการแสดงแสงยานุภาพ Building Level 10++ ให้นักศึกษาได้ชมเป็นขวัญตา ปัจจุบันท่านได้หมดวาระไปแล้วและได้ทิ้ง Building ระดับตํานาน ไว้เป็นของที่ระลึก (ขอบคุณอย่างสุดซึ้ง)

บทความที่เกี่ยวข้อง[แก้ไข ]

• ข้อมูลปกปิด

เครดิต[แก้ไข ]

เรื่องลับๆของมหาวิทยาลัย

• ไร้วิทยาลัย
• ไร้วิทยาลัยสถานศึกษา
• สถาบันการศึกษา
• การศึกษา
• การศึกษาไทย