ไร้วิทยาลัย:มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร
ยินดีต้อนรับสู่ไร้วิทยาลัยภาษาไทย
แหล่งรวมเรื่องขําขันไร้สาระเกี่ยวกับมหาวิทยาลัยและสถานศึกษาที่ทุกคนร่วมเขียนได้
วันนี้ตรงกับวันพุธที่ 5 มีนาคม 2568 เวลา 05:25 น. ตามเวลาสากลเชิงพิกัด (ช้ากว่าไทย 7 ชั่วโมง)
เว็บย่อ: http://th.uncyclopedia.info/wiki/Un-niversity
บทความนี้ เป็นส่วนหนึ่งของ ไร้วิทยาลัย , แหล่งรวบรวมเรื่องน่ารู้ เรื่องลึกลับ เรื่องไร้สาระ ของสถานศึกษาในประเทศเทย!
ก่อนอื่นต้องกล่าวถึงความเป็นมาก่อน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร ได้รับการสถาปนาขึ้นตามพระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล เมื่อวันที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2548[1] แต่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร เป็นการหลอมรวมสถาบันการศึกษาที่มีชื่อเสียง และมีความเชี่ยวชาญด้านวิชาชีพ จากสถาบันเทคโนโลยีราชมงคล ซึ่งเป็นสถานศึกษาที่จัดการเรียนการสอนสายวิชาชีพ
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร เป็นมหาวิทยาลัยที่อยู่ใจกลางกรุงเทพมหานคร ประกอบด้วยวิทยาเขตเดิม 5 แห่ง ที่มีพื้นที่ไม่ห่างไกลกันนัก ได้แก่ วิทยาเขตเทเวศร์ วิทยาเขตโชติเวช วิทยาเขตพณิชยการพระนคร วิทยาเขตชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ วิทยาเขตพระนครเหนือ ซึ่งต่อมาได้มีการประกาศจัดตั้งหน่วยงานภายในมหาวิทยาลัยเป็น 12 หน่วยงาน ในปี พ.ศ. 2549 จึงนับเป็นการยกเลิกวิทยาเขตตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา อาจจะดูมีสาระไปนิด แต่เพื่อเพิ่มความเข้าใจ เราจึงจําเป็นต้องเกริ่นนํา
ความรู้ทั่วไป[แก้ไข ]
- มหาวิทยาลัยแห่งนี้แบ่งออกเป็นสี่ศูนย์ ได้แก่ เทเวศร์ โชติเวช พานิชพระนคร ชุมพรเขตฯและพระนครเหนือ
- เป็นมหาลัยที่อยู่ใจกลางกรุงเทพมหานคร ใจกลางจิงๆ แต่ดันไม่ค่อยเป็นที่รู้จักแม้แต่คนในย่านนั้น
- มอนี้เป็นมอรัฐ ฉะนั้นมันจึงต้องสอบเข้า
- ศูนย์ใหญ่ตั้งอยู่ที่ศูนย์เทเวศร์ ที่เล็กกระติ๊ดเดียว
- การเรียนการสอนที่นี้เน้นทักษะทางวิชาชีพ
- ศูนย์เทเวศร์ จะเปนที่เรียนของ คุรุฯอุต และสื่อสารมวลชน โชติเวช จะเปนที่เรียนของถาปัตและคหกรรม ชุมพรเขตฯและพานิดพระนคร จะเปนที่เรียนของบริหาร ศิลปศาสตร์ และ ออกแบบแฟชั่น สุดท้ายคือพระนครเหนือ จะเป็นที่เรียนของวิดวะและวิทยาสาด
- ว่ากันว่าที่มอนี้ บัญชีที่พานิดพระนคร ดังที่สุด เพราะอยุ่มาร้อยกว่าปี ของเค้าดีจิง
- และคณะที่มีประชากรเยอะมากที่สุดคือ บริหาร ที่พานิดพระนคร เพราะที่นี่บันชีกับบริหารดังมาก
- สีมหาลัยจะเปนสีไหนไม่ได้ นอกจาก ม่วง โดยเฉพาะศูนย์เทเวศ จะสังเกตเหนว่า ทุกหย่อมหญ้าจะเต็มไปด้วยสีม่วงและม่วง แล้วก็ม่วง ไม่เว้นแม้กระทั่งตึก แต่ที่โชติเวช ทุกอาคารจะเป็นสีชมพูเพราะเป็นสีประจําคณะเทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์
- เน็คไทล์ที่นี่มีหลายคนบอกว่า "มันสวยมาก" เพราะมันเปนสีม่วง แต่บางทีก็โดนล้อว่าเป็นพนักงานธนาคารไทยพานิช
- คณะที่มีผู้ชายเยอะที่สุดคือ เดกวิศวะ และ คุรุฯอุต
- เดกคณะที่ว่านี้อาจจะดูเถื่อนไปหน่อย เพราะมันคือเดกช่างเก่า แต่ก็โอเคนะ
- ส่วนคณะที่มีผู้หญิงสวยๆเยอะก้อน่าจะเปนเดกบริหาร ศิลปศาสตร์ และ สื่อสารฯแต่คหกรรมผู้หญิงกับกระเทยก็เกือบหมดคณะนะ ผู้ชายคณะนี้หายาก55
- ที่บอกว่าสวยก้อเพราะไม่มีคณะไหนที่จะมีผู้หญิงเยอะเท่าคณะที่ได้กล่าวมาแล้ว
- แต่ที่เยอะจิงก้อน่าจะเปนบริหารกะศิลปศาสตร์ที่พานิดพระนคร ไม่ใช่แม้กระทั่งผู้หญิงสวยแล้ว ยังมีเหล่าผู้ชายสวย รวมทั้งกระเทย เกย์ ตุ๊ด แต๋ว อีกมากมาย ให้เลือกสรร สวยกันจิงๆ
- นอกจากนี้ยังมีผู้หญิงหล่อไว้ให้เล่นดนตรีไทยอีกมากมายด้วย
- ไม่น่าแปลกที่เดกแฟชั่นและถาปัตมอนี้ จะแต่งตัวกันแบบสุดพลัง ทั้งอินดี้ สกา เรกเก้ หัวฟู มีหมด
- เดกที่นี่จะไม่ค่อยพอใจกับสถานที่เรียนของแต่ละศูนย์ เพราะมันช่างเล็กและแคบเหลือเกิน
- บางทีมันอาจดูเหมือนมอนี้มีนักศึกษาเยอะ แต่ที่จิงแร้วไม่ใช่ มันแคบมากกว่า เลยดูเหมือนเยอะ
- ถึงแม้จะเป็นมหาลัยเดียวกัน แต่ว่านศ ของแต่ละศูนย์ ก้อเหมือนเรียนคนละมหาลัยกัน เพราะแทบจะไม่รุ้จักกันเลยก็ว่าได้
- หากมีเดกศูนย์อื่นเดินเข้ามา จะเปนที่แปลกตาต้องใจมากๆ
- ไม่น่าแปลกที่เดกมอนี้จะมีความรักสถาบันสูง
- บรรยากาศของมหาลัยจะดูเซอๆ ย้อนยุคๆ บวกกับสถานที่ข้างเคียงที่มีความเป็น พระนครเก่า มาก่อน
- หากพูดถึงชื่อมหาลัยหลายๆคน อาจจะงงและไม่รู้จัก แต่ถ้าบอกว่าพระนครเหนือ หลายๆคนจะอ๋อทันที ไม่รู้ทําไม
- แต่บางคนอาจคิดไปไกลและเข้าจัยว่า มันคือราชภัฏพระนคร ซึ่งตั้งอยู่ตรง บางเขน ด้วยความเหมือนกัน นอกจากนี้ยังมีอีก 1 ที่ คือ พระนครพานิชยการ ซึ่งชื่อมันโหลมาก
- หากจะแข่งกีฬามีสนามที่ใหญ่ที่สุดอยู่ที่ พระนครเหนือ ที่เดียว มีแสตนด์ด้วยนะ
- ส่วนสนามกีฬาของศูนย์อื่น มันกลายเปนที่จอดรถไปหมดแล้ว
- รู้ไหมว่าชุมพรเขตกับบพานิดพระนครติดกัน จนเข้าใจว่ามันคือศูนย์เดียวกันไปซะแล้ว
- ไม่มีตึกไหนของมอนี้ที่จะสูงไปมากกว่า 5 ชั้น เพราะมันอยุ่ใจกลางเมือง สร้างแล้วกลัวไปบังสถานที่สําคัญ ยกเว้นพระนครเหนือเพราะมันอยุ่นอกเมืองแล้ว
- ปัญหารถติดเป็นปัญหาที่ธรรมดามากกับการเดินทางมาเรียน
- เดกจะอยุ่หอมากที่สุด คือ หอแถวเทเวศร์ เรียกได้ว่ายึดครองเลยหล่ะ
- เดกโชติเวช ปี 1 จะใส่พลีทสีกรม แต่ที่อื่นสีดํา ไม่รุ้ทําไม
- ไม่ต้องแปลกใจที่เดกมอนี้ ผู้หญิงจะชอบใส่รองเท้าแตะ มากกว่าส้นสูง
- มหาลัยมีป้ายพรีเซ็นเตอร์มหาลัยที่เดียว คือ ข้างรถเมล์สาย 16 ครีม แดง
- จึงไม่ต้องแปลกใจว่าทําไมจึงไม่ค่อยมีคนคุ้นหู เพราะขนาดโรงเรียนอื่นที่อยู่ตั้งไกลๆ มันยังมาแปะป้ายพรีเซนเตอร์ข้างรถย่านนี้เลย
- กยศ เปนอะไรที่จําเปนมาก สําหรับเดกที่นี่มากมาย เพราะนอกจากจะได้เงินค่าเทอมแล้ว ยังได้ใช้ฟรีอีกเดือนละ 2,000 แหนะ แต่เสียอย่างเดียว เป็นหนี้!!
- ผู้ชายที่นี่จะมีทั้งแนว เซอๆ+ไฮโซ+อินดี้ รวมทั้งผู้ชายสวยทั้งหลายด้วย ถึงจะแตกต่างกันที่แนว แต่ระดับฐานะของแต่ละคนก้อใกล้เคียงกัน
- ไม่ต้องแปลกใจที่เดกมอนี้จะไม่มีคัยเอารถใหญ่มาเรียนเลย เพราะไม่มีที่จอด
- เดกส่วนใหญ่จะไม่ค่อยไหว้อาจาน แต่ถ้าเปนรุ่นพี่หล่ะก้อ ต้องยกมะงั้นมีซ่อม
- พระนครเหนื่อมีการรับน้องทีี่เถื่อนมาก แต่ก้อใช่ว่าที่อื่นจะรับไม่แรงนะ
- โรงอาหารแต่ละที่ขนาดพอๆกันหมด บางทีไม่มีโต๊ะจะนั่งกินข้าว
- ถ้าจามามอนี้ต้องบอกแท็คซี่ว่ามาพณิชยการพระนครเพราะบอกถ้ามาราชมงคลพระนครไม่มีใครรู้จัก
- ระหว่างคณะบริหาร กับ ศิลปศาสตร์ ความแตกต่างกันเยอะ เพราะตึกใหม่ๆๆสวยๆๆๆมักเป็นของบริหาร ตึกเก่าๆๆๆมักเป็นของศิลปศาสตร์แต่ถึงตึกจะเก่าแต่ก้อภูมิใจนะ อิอิ
- ได้ชื่อว่าเป็นมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนครขอเน้นว่า!!!!มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีแต่ระบบอินเตอร์เน็ตสุดจะบรรยาย
- หาป้ายมหาวิทยาลัยไม่เจอ เจอแต่ป้าย คณะบริหารธุรกิจมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร
- นั่งรถเมย์ถ้าบอกเค้าว่าลง มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร เค้าจะบอกว่ารถคันนี้ไม่ผ่านแต่ถ้าบอกว่าลง พณิชยการพระนคร เค้าจะรุ้จัก
- สหกรณ์พณิชยการพระนครมีของขายมากกว่า 7-11 อีก
- เวลามีงานของมหาวิทยาลัย สโมสรนักศึกษาของมหาลัย มักให้กระเทยร่างบึกถือป้ายมหาวิทยาลัย ทั้งทั้งที่ผู้หญิงสวยๆๆก้อมีเยอะ
- นักศึกษาของมหาวิทยาลัยจาได้เจอกันทั้งแค่วันรับปริญญา เพราะ ปฐมนิเทศน์ จัด 2 วัน ไหว้ครูจัด 2 ช่วง ทุกกิจกรรมจะแบ่งเป็น 2 ช่วงหมด
- พานไหว้ครูของมหาวิทยาลัยนี้ ส่วนใหญ่จะสูงกว่าคนถือ
- ที่นี้ยังใช้ระบบโซตัส โหดมากน้อยแล้วแต่สาขา อาจมีแนวเต้น เขียนหน้าใสๆ จนไปถึง หมอบลุกนั่ง นึกว่าฝึกทหาร ครุศาสตร์กับวิศวะ น่าจะหนักสุดแล้ว ระยะเวลารับน้อยแล้วแต่คณะสาขา น้อยสุดก็3-4 วัน หนักๆก็เป็นเทอมหรือเป็นปี ใครที่คิดว่ารับไม่ไหวอย่าเสี่ยง
- คิดจะเรียนที่นี้คุณต้องสตรองพอ และไหวพริบดีและวิ่งไว โดยเฉพาะพระนครเหนือ เทเวศน์ โชติเวช เพราะวันดีคืนดี ถ้าคุณเรียนอยู่1ใน3 เขต อาจมีเด็กจากต่างเขตซึ่งอยู่ 1ใน3 เขตนี้บุกว่าประกาศศักดา (พณิชไม่ค่อยสุงสิงกับใคร)
- ครุสาดที่นี้ เจ็ง มาก เรียนจบไปแล้วกลับมายิ่งใหญ่มากๆ ด่าครูบาอาจารย์ที่สอนได้ ไม่มีใครว่าไรได้ โดยเฉพาะเด็กช่างไฟฟ้าเห็นมากะตา ชั้นหก ตึกสี่ที่พี่โหน่งขายของอยู่ อเมซิ่งมาก 555
ศูนย์พณิชยการพระนคร[แก้ไข ]
- มีชื่อเสียงมากมากกว่า 100 ปี ซึ่งเมื่อก่อนคนแย่งกันสอบเข้ามากมาย
- มหาลัยอยุ่ตรงข้าม รร ราชวินิตมัธยม และสนามม้านางเลิ้ง
- ชาวพานิดพระนครล้วนนับถือ กรมหลวงชุมพรฯหรือที่เรียกกันว่า เสด็จเตี่ย กันทุกคน เพราะที่แห่งนั้นเคยเปนวังเก่าของท่านมาก่อน มีชื่อว่า วังสน
- ปัจจุบันมีอนุสาวรีย์ของท่านตั้งอยุ่ในศูนย์พานิดพระนคร ซึ่งเปนที่กราบไหว้และเคารพบูชากัน และทุกๆปีจะมีงานที่ชื่อว่า วันอาภากร
- เสด็จเตี่ยศักดิ์สิทธิ์มาก ขออะไรก้อมักจะได้ผล ยกเว้นขอเรื่องเกรด A ส่วนมากตกหมด
- ไม่น่าแปลกที่ทําไมขณะเวลาใกล้ๆจะสอบจะพบทั้งธูปเทียน ดอกไม้ ควันขโมงเต็มหน้าอนุสาวรีย์เสด็จเตี่ยไปหมด
- ที่ศูนย์นี้ประชากรเยอะมาก ทั้งชาย หญิง ทอม ตุ๊ดเกย์ รวมแร้วเกือบสี่ถึงห้าพันคน นับว่าเยอะที่สุด
- บันชีที่นี่มีชื่อเสียงมาก อีกอย่างคือสอบเข้ายากกว่าสาขาอื่นๆด้วย
- ที่ศูนย์นี้โดยส่วนมากจะเน้นรับแต่ เดก ปวช ยิ่งจบจากสถาบันที่มีชื่อและเกรดดีๆ ยิ่งเข้าง่าย แตกต่างจากที่อื่นมาก ที่ในใบประชาสัมพันธ์มันเขียนว่ารับนักเรียนระดับ ปวช ก่อน แทนที่จะเขียนรับวุฒิ ม 6 อาจจะเป็นเพราะมันเป็นโรงเรียนพานิดมาก่อนมั้ง
- แต่ก็มีเดก ม ปลาย บางส่วนรวมอยู่ด้วยเช่นกัน
- บรรยากาศการเรียนการสอนรวมทั้งอาจานที่นี่ดูไม่ค่อยเหมือนมหาวิทยาลัยมากนัก แต่จะมีความรู้สึกเหมือนเรียน ปวช ซะมากกว่า ด้วยความที่ยังคงความเป็น รร พณิชยการพระนครไว้*
และอีกส่วนหนึ่งก็คืออาคารสถานที่ที่นี่ มันช่างดูเล็กและคับแคบ เหมือนโรงเรียนมาก โดยเฉพาะตึกศิลปศาสตร์จะเป็นตึกที่ถูกอนุรักษ์ไว้ เพราะเป็นอาคารไม้แบบเก่าๆสองชั้น สภาพคล้ายกับเรือนสมัยรัชกาลที่ 5 นึกไม่ออกให้ดูเรื่อง รอยไหม หรือ ทวิภพ (นั่นก้อเว่อไป)
- หากมีเรียนที่ตึกนี้จงเดินด้วยเสียงที่เบาที่สุด เพราะมันเป็นพื้นไม้ ซึ่งอาจจะเป็นการรบกวนคนที่เค้าเรียนอยู่ได้ ผมคนนึงเคยโดนอาจานด่า ว่าเดินเสียงดังเข้าห้องเรียน!!
- ถึงสภาพมันจะดูโบราณแต่มันแข็งแรงและคงทน เวลาลงบันไดไม้อาจจะมีความรู้สึกเหมือนมันจะทรุดแต่ก้อไม่
- นอกจากนี้ยังมีเรือนหมอพร ที่ถูกอนุรักษ์ไว้ในมหาลัยอีกด้วย แต่่ก้อไม่เคยเหนใครเข้าไปดูนะ เพราะไม่กล้าเข้า
- แต่ละสาขาจะมีที่นั่งเป็นของตนเอง โดยจะแบ่งเป็นซุ้มเป็นแนว และจะไม่รุกร้ําเขตกันเวลามีกิจกรรม
- ที่นี่มีสหกรณ์ที่ชือว่า สหกรณ์พณิชยการพระนคร มีสินค้าเกือบทุกอย่างตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ ไม่ว่าจะเป็นขนมขบเคี้ยว มาม่า เครื่องแต่งกาย เครื่องเขียน รวมถึงเครื่องสําอางค์และคอนแทกเลนส์ด้วยนะ
- จึงไม่แปลกที่เราจะซื้อขนมแล้วแอบเอาขึ้นไปกินบนห้องเรียนได้
- ถ้ามีกีฬาสีภายใน จะต้องประกาศเอารถออกจากบริเวณสนามและเลื่อนนู่นเลื้่อนนี่จนมันโล่ง
- แต่ถ้าวันปกติ ก้อไปเล่นกีฬาแถวๆพื้นที่ว่างที่ซุ้มของตนเอง ที่สนามจะเอาไว้จอดรถเท่านั้น
- หากมาวันแรกๆ จะคิดว่าคณะบริหารฯมีแค่ตึกสีขาวล้อมรอบตึกเดียว แต่จริงๆแล้ว มันมีซอกที่จะทะลุไปโรงอาหารและตึกเรียนอื่นๆได้
- กว่า 80% ของเดกที่นี่ คือ เดกพานิดเก่าทั้งนั้น
- จึงไม่ต้องแปลกใจว่าทําไมบางคนจึงดูแรงง
- และไม่ต้องแปลกใจ ที่จะเหนว่าส่วนมากผู้ชายที่นี่ มักจะเอาเข็มตราสัญลักษณ์มหาวิทยาลัยติดไว้ที่กะเป๋าเสื้อด้านซ้าย ไม่รุ้ว่ามันเปนเทรนด์หรืออะไรกันแน่ ไม่มีคําตอบ
- แตกต่างจากถาปัตย์กับแฟชั่น มันจะติดที่หน้าอก เหอๆ
- ฉะนั้นถ้าเจอบนรถหรือที่ไหนก้อไม่ต้องแปลกใจ เพราะมันมีแค่ที่นี่ที่เดียว
- ร้านถ่ายเอกสารมีแค่สองร้าน จะรอนานมากๆ บางทีอาจจะเจอเจ้าของร้านอารมเสียเปนเรื่องปกติ
- ร้านมีห้องพั ดลมกับร้านห้องแอร์ ให้เลือกเอาระหว่างได้เร็วกับนั่งแอร์แล้วกว่าจะได้งาน ช้ามาก!
- มีคอมพิวเตอร์บริการหน้าร้านไว้สําหรับพิมพ์งาน แต่หารู้ไม่ว่า มันคือแหล่งที่อยุ่ของไวรัส
- ป้ายมหาลัยแทบมองไม่เหน เพราะต้นไม้บังหมด
- มีอาคารที่เพิ่งสร้างใหม่ 2 อาคารคือ อาคาร Lกับ R ซึ่งเป็นอาคารที่มีความไฮโซทันสมัยมาก โมเดริน์สุดๆ ต่างจากอาคารสีขาว กับตึกของศิลปศาสตร์ เซอจิงๆ
- ถ้าไม่รุ้ว่าเวลาโดดเรียนแร้วจะไปไหน ห้องสมุดที่ให้บริการอินเตอร์เน็ตชั้น 3 ช่วยคุณได้ ไม่ว่าจะออนเฟซ ฟังเพลง เล่นเอม หรือทํางาน ฟรี!(สบายจิงๆ)
- ป้ายสาขาแต่ละสาขาจะเด่นมาก เพราะป้ายค่อนข้างใหญ่
- ห้องน้ําชายหาโคดยาก จะเยี่ยวทีต้องวิ่งไปทีตึกที่มีห้องน้ํา บางทีอาจต้องลงลิฟท์แล้ววิ่งไปอีก กว่าจะได้เยี่ยว
- แต่มันมีอีกที่นึง ที่เป็นห้องเล็กๆอยุ่ข้างกําแพง เหมือนเค้าจัดไว้ให้สูบบุหรี่ซะมากกว่า เพราะมันควันโขมงทุกวัน
- สาขาการจัดการที่นีโควต้าเข้าง่ายมาก และเปนสาขาที่เรียนง่าย แต่กิจกรรมเยอะต่างจากสาขาอื่นๆ ซึ่งหากมีกิจกรรมไหน การจัดการเค้าจะลงหมด แล้วบางทีก้อได้รางวัลด้วย
- โดยเฉพาะแข่งกีฬา บริหารชนะแม่งทุกคณะ
- แต่สาขาบัญชีที่นี่ดูเดกเครียดอ่ะ
- วิชาที่เดกปีหนึ่งและปีอื่นๆของบริหารที่ไม่ใช่บันชีที่นี่อยากจะไปดรอปมากที่สุด คือบัญชีขั้นต้น 1 และ 2 เพราะมันยากมากและเรียนไม่รู้เรื่อง ซึ่งอาจานบางท่านก็ไล่ไปดรอปเหมือนกัน และอาจจะเปนกับหลายๆที่
- และอาจจะติด F ได้ถ้าไม่ไปดรอปมันซะ
- ไม่ต้องแปลกใจว่าที่นี่งานจะเยอะมากกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ และบางทีก็ทําไม่ทัน ซึ่งเดกที่นี่จะรู้ดี
- และเหตุผลเดียวที่ได้ F ก้อคือ ขี้เกียจ
- มีร้านขายลูกชิ้น ข้าวเหนียว หมุปิ้งและน้ําหน้ามอ
- ไม่มีคัยไม่รุ้จักรถเมล์สาย 23 โดยเฉพาะรถฟรี เดกที่นี่จะชอบขึนเยอะมาก ถึงกับวิ่งตามรถเลยหล่ะ ยังกะรถรับส่งนักศึกษาประจํามอ
- อาจานที่นี่ส่วนมากเปนกันเอง แต่ให้เกรดยากมากมาย
- รุ่นพี่กับการรับรุ่นที่นี่มีความสําคัญมาก หากเหนรุ่นพี่แร้วไม่ไหว้ อาจจะโดนซ่อมได้ง่ายๆ
- ห้องสมุดที่นี่หนังสือน้อยมาก อยากจะอ่านไห้ไปหอสมุดจะดีกว่า
- นักศึกษาที่นี่จะดูเครียดมากตอนใกล้จะสอบ เพราะงานจะเยอะ
- โรงอาหารที่นี่แคบมาก บางทีก้อไม่มีที่นั่ง
- เวลามีกิจกรรมรับน้อง ทุกคนมักจะรู้เลยว่ามันต้องอยู่ที่ ใต้ตึก
- หลายครั้งที่อาจานที่นี่จะนัดสอนเสริมนอกคาบ แล้ว้ก็มักจะไม่มีห้องให้เรียน
- สาขาบัญชีที่นี่ มี ปวส ด้วย
- ที่นี่ไม่มีการเรียนรวมกับห้องหรือสาขาหรือคณะอื่นๆเหมือนหลายๆมหาวิทยาลัย(ก็บอกแร้วมันไม่เหมือนมหาลัยไง)
- มีห้องหนึ่งที่ชื่อห้องสีชมพู แต่มันไม่ใช่สีชมพู ไม่รู้เหมือนกันว่าทําไมเรียกห้องสีชมพู
- ไม่แแปลกที่การรับน้องของการจัดการจะโดนฟ้องร้องบ่อยมาก (สาขาเราเอง)
- ส่วนมากเดกมอนี้บ้านจะอยุ่ไกล มีทั้งนนท์ ทั้งปากน้ํา มหาชัย บางนา บางพลี อ้อมใหญ่ มาหมด แต่รุ้ไม๊ว่าที่มันมาเรียนทัน เพราะมันมีทางด่วน
- เดกที่นี่ค่อนข้างมีบุญ เพราะเค้าจะเหนขบวนเสด็จเกือบทุกววัน จนเปนเรื่องปกติ จึงต้องทําใจที่รถต้องติดขบวน
- เคยมีข่าวที่เดกมอนี้ไปตัดหน้าขบวนเสด็จ
- เปนมหาลัยเดียวที่มีม็อบคอยคุ้มกัน โดยเฉพาะช่วงเช้าๆม็อบเต็มหน้าทําเนียบฯ ซึ่งอยุ่ติดกับมหาลัย
- ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า มอนี้ก้อยุ่ใกล้ม็อบ แต่ทําไมไม่สร้างกระแสให้มอมีชื่อเสียง ทั้งๆที่มีม็อบอยุ่เปนตัวช่วย
- เคยมีข่าวระเบิดลงหลังพานิดพระนคร แต่ก้อยังไม่มีคัยรุ้จักราชมงคลพระนครเหมือนเดิม เห้อ
- ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับม็อบ มหาลัยต้องปิดเรียนทันที
- ถ้ามีใครยิงอะไรสักอย่างมาที่ม็อบเสื้อแดง มอนี้อาจจะโดนลูกหลงไปด้วย
- ถ้ามองจากภายนอกจะมีความรู้สึกว่าที่นี่เป็นเหมือนวังหรือป้อมอะไรสักอย่าง ดูได้จากกําแพงแบบวัง หรือถ้านึกไม่ออกนึกถึงกําแพงวัดพระแก้ว
- ถ้ามีปืนใหญ่ คงจะกลายเป็นค่ายบางระจัน
- ตึกแต่ละตึกเชื่อมกันไปหมด ดูแล้วงง
- ที่ศูนย์นี้ไปไหนก้อสะดวก ไม่ว่าจะเป็นประตูน้ํา แพลตตินัม สยาม เสาวรีย์ นั่งรถแค่เอื้อมก้อถึง
- สุดท้ายก้ออยากบอกว่า ที่นี่สอนดีมาก มีคุณภาพและได้เรียนรู้สามารถปฎิบัติงานได้จิง โดยเฉพาะกับเด็กปวช หรือ ปวส ที่สนใจ คิดว่ามหาลัยนี้จะเป็นอีกหนึ่งทางเลือกที่ดี
- ฝ่ายกิจการนักศึกษาหรือวินัยที่นี่แทบจะไม่ค่อยเห็นหน้า ไม่เหมือนกับตอนปฐมนิเทศครั้งแรกที่บอกว่าจะคุมความประพฤติเดกปี 1 จึงทําใไห้เด็กปี 1 หลายคนไม่เคยกลัวระเบียบมหาลัยเพราะไม่มีคนคุม นอกจากรุ่นพี่
- เด็กปี 1 ที่เข้ามาเรียนใหม่เมื่อผ่านการรับน้อถึงจะมีสิทธิได้ใช้ติ้งอาภากร ซึ่งเป็นติ้งแห่งความภาคภุมใจ
- หลังศูนย์พณิชยการพระนครเป็นคลองผดุงกรุงเกษม เป็นคลองที่ตัวเงินตัวทองเยอะมากๆๆๆเจอทุกวัน
- ด้านหลังศูนย์พณิชยการพระนครเป็นทางเข้าหลักของคณะนายกรัฐมนตรี ซึ้งสร้างทางเข้าหน้าทําเนียบเพื่ออะไร
- พอมาเข้าประตูหลังทําให้เด็กศิลปศาสตร์เจอหน้านายกบ่อยมากๆ
- ใต้ตึก มงคลอาภาจะมีทางลอดใต้อาคารซึ่งส่วนใหญ่เรียกกันว่า อุโมงค์หลบภัย ซึ่งถ้าใครเข้าไปแล้วจะไม่มีสัญญานโทรศัพท์
- หากจะเข้าห้องสมุด ต้องขึ้นลิฟท์ไปชั้น 4 แล้วเดินไปอีกฝั้่งของตึกแล้วลงบันไดลงมาชั้น 2 เห้ย กว่าจะเข้าได้
- โรงอาหารของศูนย์นี้มักเป็นที่ติวหนังสือของนักศึกษาช่วงสอบ
- สาขาการท่องเที่ยว คณะศิลปศาสตร์ มีเรียนว่ายน้ําด้วย งงสิว่าเรียนที่ไหน ต้องเดินไปเรียนที่สนามม้านางเลิ้ง วิ่งไกลและร้อนมาก
- บนดาดฟ้าตึกพร้อมมงคลมีสนามบาสด้วยหละ ร้อนมากๆๆๆๆๆ
- กีฬาคณะ BUS Game จะจัดแบบยิ่งใหญ่สุดๆๆ ผิดกับ ศิลปศาสตร์เกมส์ ที่ไม่ค่อยมีใครรู้ว่า มันมีงานนี้ด้วยหรอ
- เวลาแข่งกีฬา พระนครเกมส์ ต้องไปแข่งกันที่ ราชมงคลรัตนโกสินทร์ ศาลายา เพราะ มหาลัยไม่มีสนามกีฬาขนาดใหญ่
- พวกเราคือนาวาแห่งชีวิต เราคือลูกพณิชยการพระนคร เติบโตในทะเลแห่งแห่งความหวัง ดินแดนแห่งมนต์ขลัง วังสน พระนคร
- พิธีเทียนของคณะศิลปศาสตร์เป็นพิธีที่มีมนต์ขลังมากๆๆ
ศูนย์โชติเวช[แก้ไข ]
- โชติเวชเป็นที่ตั้งของคณะ เทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์ และคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์และการออกเเบบ
- ศูยน์โชติเวชจะเเบ่งเป็น 2 ฝั่งเพราะมีถนนทางเข้าวัดกั้นอยู่
- ตึกของศูนย์นี้ส่วนมากเป็นของคณะคหกรรม
- โชติเวช เป็นสถานศึกษาที่อยู่ในรั้วของวัดเทวราชกุญชร
- วันไหว้ครูของคณะเทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์ สักสิทธิ์ มาก เเละเป็นวันปล่อยผีของรุ่นพี่เพราะการแห่บายศรีสนุกมาก รําแตรวง
- สิ่งที่เคารพบูชา ของเด็กวิทยาเขตนี้คือ คุณตาต่วน โชติเวช ศาลแม่ไทร เจดีย์หน้าอาคารเรือนปัญญา และสิ่งสักสิทย์ภายในวัด
- ที่นี้เรียนเหมือนโรงเรียนมัธยม 555ระเบียบเยอะจิงๆ
- วิทยาเขตนี้กระเทย เกย์ เยอะมาก
- ใครไม่เก็บใบอินทนิน ที่รุ่นพี่โปยให้ในวันไหว้ครู เชื่อกันว่าจะเรียนไม่จบ
- น้ําพุบริเวณ หน้าตึก2 มีแต่ไม่เปิด555
- ตอนเย็นๆ สถาปัตย์ชอบมานั้งร้องเพลง ตรงศาลแม่ไทร (น่ารักทุกคน)55
- บรรยาการตอนกลางคืนน่ากัวมากเพราะอยู่ในวัด และเป็นสถาบันการศึกษาที่เปิดมานานเเล้ว
- ถ้าจะมาวิทยาเขตนี้ให้บอกแท็คซี่ว่าไปวัดเทวราชกุญชร มิเช่นนั้นแท็กซี่มาไม่ถูก
- ที่นี้ป้ายมหาลัยไม่เด่นเท่าป้ายวัดถ้า ไม่สังเกตุจะคิดว่าเป็นวัด (คนมาครั้งแรก)
- ที่นี้รับน้องเบาๆ แค่นั้งร้องเพลงและว๊ากนิดหน่อย5555แต่วันสุดท้าย สนุกสุดๆ55
- เด็กแฟชั่น น่าตาดีทุกคน555
- 50% ของคณะคหกรรมเป็นเด็กอาหาร
- หนุ่มๆสถาปัตย์ผมสวยเกือบทุกคน55 ผมยาวสวยกว่าผู้หญิงซะอีก
- วิทยาเขตนี้ถ้าจะสร้างตึกใหม่ต้องทุบตึกเก่าก่อนเพราะพื้นที่น้อย
- วิทยาเขตนี้ไม่มีโรงอาหาร แต่หน้ามอร้านขายอาหารเยอะมาก
- เขตนี้ทุกอาคารเป็นสีชมพู ยกเว้นอาคารของสถาปัตย์ตึกเดียวเป็นสีขาว
- การเรียนการสอนของที่นี้เรียนเป็นห้องเหมือนมัธยมเลย /1 /2 /3
- ถ้ามีเรียนทําอาหารไม่ต้องไปซื้อของไกลเพราะ มออยู่ติกกะตลาดเทเวศร์เลย
- เด็กสถาปัต ที่นี้ ชอบ ตีกับเด็ก ครุศาสตร์ ที่ศูนย์เทเวศร์ เพราะอยู่ใกล้ๆกัน
- เด็กปี1 ของคณะคหกรรม ใส่กระโปรงพีสสีกรม รองเท้าถุงเท้าสีขาว เสื้อไม่มีสาบไม่มีจีบ
- ถ้าเดินผ่านสาขาแฟชั่นตอนกลางคืนน่ากัวมาก เพราะจะมีตู้โชว์เสื้อผ้าที่มีหุ่นยืนเต็มไปหมด
- ห้องสมุดที่นี้ห้ามเสียงดัง ถ้าเสียงดังเจ้าหน้าที่ชอบ เป่านกหวีดเเละปิดไฟ
- ถ้าเดินเข้ามาอาคารเรือนปัญญาทุกคนต้องยกมือไหว์เจดีย์ สิ่งสักดิ์สิทธิ์ของชาวโชติเวช
- ถ้านักศึกษาที่นี้ขับรถมาเรียนต้องเอาไปจอดในวัดเสียค่าจอด 40 บาท
ศูนย์เทเวศร์[แก้ไข ]
- วิทยาเขตนี้พื้นที่น้อยมาก เอาเป็นว่าเดินไปไหนก็เจอกัน
- มออยู่ตรงข้าม ร้านชิฟฟ่อนเทเวศร์ซึ่งชื่อเสียงโด่งดังกว่ามออีก (เพราะคนขายชอบทําหน้าเหมือนตูดตลอดเวลา)
- ในมอมีคณะอยู่สองคณะ คือคุรุศาสต์อุตสาหกรรม และเทคโนโลลีสื่อสารมวลชน
- ทั้งสองคณะแบ่งเป็นสองฝังชัดเจน ตึกคุรุสาดจะเป็นสีชมพูทั้งตึก ส่วนสื่อสารมวลชนจะสีขาว(ตอนนี้เป็นเทานิดๆเพราะความเก่า)ทั้งตึก
- ตึกสีม่วงทั้งตึกนั้นส่วนใหญ่จะเข้าใจผิดว่าเป็นตึกสื่อสาร แต่ที่จริงแล้วเป็นตึกสํานักงาน
- ในลิฟท์ตึกสื่อสารจะมีระบบแจมมิ่งรบกวนสัญญาณ ท่านจะไม่สามารถติดต่อกับโลกภายนอกได้เลยนอกจากจะใช้โทรศัพท์ฉุกเฉินของลิฟท์
- คณะอาจารย์ยันว่ามีจุด Wifi ทุกชั้น แต่ที่นั้งพักส่วนใหญ่จะเป็นที่อับสัญญาณ
- จะใช้ Wifi ให้แรงขึ้นห้ามปิดประตู เพราะสัญญาณมันจะเข้ามาไม่ได้
- ศูนย์เทเวศร์ในส่วนของคณะสื่อสารมวลชนมีเรื่องพิศวงที่สาขามัลติมีเดียเล่าลือ คือโต๊ะหินอ่อนเปียกแม้จะมีแดดจ้าหรือกันสาดอยู่ตรงนั้นก็ตาม บางคนให้การว่าโต๊ะหินอ่อนบริเวณนี้คายน้ําได้...
- การเรียนรู้ด้วยตนเองเป็นสิ่งที่สําคัญในการเรียนในสาขามัลติมีเดีย
- ชั้น 2 มีห้องสมุดและห้อง Mac ให้ได้ใช้เครื่องแมคกัน
- ห้อง Mac แอร์เย็นเหมือนตู้แช่ปลา
- ถ้าจะมาศูนย์เทเวศร์ต้องบอกเท็กซี่ว่าไปตลาดเทเวศร์ ไม่ก็ครูช่างเทเวศร์ ถ้าบอกมาราชมงคลพระนครหรือราชมงคลเทเวศร์ส่วนใหญ่ไม่มีใครรู้จัก
- รถส่วนใหญ่ที่จอดอยู่จะเป็นรถตู้ของมอ ที่มีมากมายเหลือเกิน แต่ไม่รู้จะซื้อมาทําไมตั้งหลายคัน ทั้งๆที่ใช้จริงๆมีไม่เกิน 3 คัน
- แล้วก็มาเหนื่อยที่คนล้าง + ทําให้พื้นที่ของมอแคบลงไปอีก ศูนเทเวศร์บางทีรถมอ'ไซค์วิ่งเข้าไปเข้าในไม่ได้คิดดูและกัน
- ไอ้พลเป็นคนดังในคณะสื่อสารมวลชน เด่นเรื่องทําตัวกาก เป็นตัวตลกและของเล่นของเพื่อนๆในคณะอยู่เสมอๆ
- กันสาดหน้าตึกสื่อสารเป็นสิ่งเดียวที่เด็กสื่อสารพูดกันมายาวนานว่า "สร้างมาทําไม"
- จากข้อบน คุณสมบัติคือไม่กันแดด ไม่กันฝน มีน้ํารั่ว และไม่สวย
- โรงอาหารคือสถานที่ที่ประหยัดเงินให้คุณได้มากที่สุด
- พี่โหน่งร้านขายขนมและเครื่องดื่ม เป็นคนที่จําคนได้ทุกคนถ้าไปแนะนําตัวกับเขา ความจําเป็นเลิศมาก
- สาคูมะพร้าวอ่อนร้านพี่โหน่งอร่อยมาก
- ห้องล็อค หากุญแจไม่ได้ ลิฟท์เสีย ประตูพัง เรียกน้ายง
- คอมเจ๊ง แอร์พัง ต้องการไมค์ โปรเจคเตอร์เสีย อยากยืมกล้อง เรียกพี่ทุ้ย
- คณะนําเทคโนโลกีใหม่ๆเข้ามาเสมอๆแต่ส่วนใหญ่ไม่ให้ใช้งาน
- เด็กคณะนี้เป็นคนรวยมีเทคโนโลกีการสื่อสารล้ําสมัยติดตัวตลอดเวลา แต่70%ในนั้นไม่สามารถแก้ปัญหาเกี่ยวกับเครื่องมือเทคโนโลกีของตัวเองได้
- เด็กสาขามัลติมีเดียรุ่นแรกส่วนใหญ่มีปัญหากับการดาวน์โหลดโปรแกรม และไม่รู้จักบิททอเรนท์
- ห้องสโลปเป็นห้องเรียนที่นศ.ชอบเพราะ แอร์เย็น หลับสบาย มีที่บังครบครัน แต่ใครนั่งหน้าสุดซวย
- ศูนย์กระจายเสียง อยู่ที่ตึกคุรุสาด บอกข่าวสารน่ารู้ในมหาลัย และเปิดเพลงชวนหลับ
- ลานอิฐแดงเป็นที่ประจําในการเล่นฟุตบอลของคณะคุรุสาด
- คณะคุรุสาดส่วนใหญ่หน้าตาเถื่อนๆ (หน้าตาดีๆ ก็มี บางคนดีขนาดแบบเห็นแล้วต้องร้อง เฮ้ย นี้มันเด็กครุศาสตร์จริงๆ หรอวะ หน้าแบบนี้น่าจะอยู่สื่อสารมากกว่า ฮา) แต่โดยรวมแล้วเป็นคนดีมาก
- D-Hall อยู่หน้าลานอิฐแดงกําแพงและประตูทําด้วยกระจกทั้งแถบ แต่ไม่มีข่าวว่ากระจกแตกซักครั้งทั้งๆที่เล่นบอลกันประจํา
- เด็กสื่อสารกับเด็กคุรุสาดเค้าเหมือนกันอยู่อย่างนึงนะ ชอบเปิดเพลงเสียงดังมาก ไม่รู้จะเผื่อแผ่ใคร และที่สําคัญไม่มีใครต้องการฟัง เพราะมันหนวกหู
- เด็กที่เรียนครุศาสตร์ เมื่อเข้ามาเรียนต้องไหว้ องรพี และ ป้ายไม้ก่อนเสมอ
- ครุศาสตร์ หล่อทุกคน จริงสัดๆ (โดยเฉพาะเด็กไฟฟ้า)
- นักการภารโรง ชื่อดัง ของศูนย์เทเวศร์ บอกคนอื่นอยู่เสมอๆว่า มีปริญญาตรี 7 ใบ และพูดได้ 3 ภาษา
- ศูนย์เทเวศร์ ไม่จําเป็นต้องมี รปภ. เพราะ นักศึกษาที่นี่ เฝ้ายามกันทั้งคืน เป็นปกติ
- คณะ สื่อสาร คือ ภัตตาคาร ของครุศาสตร์ ถ้าไม่ได้กินเด็กสื่อสาร แสดงว่ามาไม่ถึงเทเวศร์
- รุ่นพี่สื่อสารทุกคน มักจะสอนน้องๆว่า ห้ามเข้าใกล้เด็กครุศาสตร์ ทั้งๆที่ครุศาสตร์ มีแต่คนดีๆ
- ตึกครุศาสตร์ มีสี ตึกสีชมพูที่หวานสะดุด ตามาก ซึ่งตรงข้ามกับ หน้าตาของเด็กที่เรียน
-อัพเดต 06/01/59 -คณะครุศาสตร์ที่นี้มี 5 สาขา มี เครื่องกล อุตสาหการ ไฟฟ้า อิเล็ก คอมฯ -หนุ่มครุศาสตร์ชอบไปม่อสาวสื่อสาร เพราะคณะตัวเองไม่ค่อยมีสาวให้ม่อนัก ที่มีๆ อยู่ ก็ไม่แน่ใจว่าเป็นเพื่อนหญิงหรือชายกันแน่ -เด็กครุศาสตร์ ส่วนใหญ่จะรู้จักกันเกือบทั้งคณะ เนื่องจากต้องซ้อมเชียร์ร่วมกัน (ยกเว้นไฟฟ้า)(น่าคิดน่าจะเก่งเหนือชาวบ้านเขา) -เด็กไฟฟ้า ไม่ค่อยเข้าพวกกับสาขาอื่น เค้าจะอยู่เดี่ยวๆ เฉพาะสาขาตัวเอง (ไม่แน่ใจว่าดีเกินไปหรือเป่า) -หลายปีก่อน เด็กไฟฟ้าเคยมีเรื่องตีกันที่อิฐแดงกับเด็กเครื่องกลและอุตสาหการ (เด็กไฟฟ้าไม่ต้องเหมือนใคร และต้องไม่มีใครเหมือน) -ใครที่เข้าสาขาไฟฟ้า ห้ามยุ่งกับสาขาอื่นๆ ส่วนคนที่เรียนสาขาอื่นก็ห้ามยุ่งกับไฟฟ้า (ไม่แน่ใจว่าคนปกติเขาคิดกันแบบนี้หรือเป่า) -เครื่องกล เป็นสาขาที่เป็นสัดส่วนประชากรชายเยอะสุด -เมื่อช่วงเดือนธันวา 58 เด็กครุศาสตร์ไม่รู้สาขาไหนไปมีเรื่องกับเด็กวิศวะ เด็กวิศวะบุกเข้ามาแทงเด็กครุศาสตร์คนนึง ตอนนี้ไม่รู้เป็นไงบ้าง -ก่อนหน้าที่จะมีเรื่อง ตอนเช้าวันมีเรื่องอาจารย์ได้เรียกประชุมเด็กครุศาสตร์ทุกคนให้ระวังตัว หลังเลิกเรียนตอนออกนอกมอให้ถอดสัญลักษณ์ที่เกียวกับมอออกให้หมด และให้รีบกลับบ้าน (นี้เรากําลังเรียน ปวช อยู่หรือ?) -พอเรื่องจบทางมอได้จ้างทหารมาเฝ้าหน้ามอประมาณอาทิตย์นึง -เวลามีเรื่อง คุณอย่าหวังพึ่ง รปภ. เพราะเค้ามีหน้าที่แค่เฝ้ามอ ดูแลความปลอดภัยของทรัพสินส์ ไม่ใช่ นศ. -ครุศาสตร์ยังใช้ระบบโซตัส โซตัสที่นี้ไม่ใช่แค่การว้าก คุณจะได้ออกกําลังกายหลังเลิกเรียนด้วย ระยะเวลารับน้อยแล้วแต่สาขา น้อยสุดก็เดือน มากๆ ก็เป็นเทอมหรือปี ใครที่คิดว่ารับไม่ไหวอย่าเสี่ยง -ไม่รับก็ไม่มีใครว่า ไม่รับน้องก็อยู่ได้ แต่คุณอาจจะรู้สึกแปลกๆ กับเพื่อนหน่อย เพราะไม่ค่อยมีส่วนร่วมทําอะไรกับเพื่อน ถ้ามีเพื่อนไม่รับด้วยอันนี้ก็ดีหน่อย -คนที่ไม่เข้ารับน้องเอารุ่น ห้ามเดินผ่านซุ้ม (ทุกสาขาจะมีซุ้มนั่งใครมัน) -พี่ว้ากสื่อสารส่วนใหญ่เอาตัวไม่รอดทั้งนั้นบางคนFกระหน่ําซัมเมอร์เซลยิ่งกว่าบิ๊กซีจัดโปรโมชั่นลดราคา
Updata 10/59 - ตอนนี้ ศูนย์นี้ดีขึ้น มอ จ้างยามชุดเขียวมาดู มอ ให้เซ็นต์ชื่อ ออกหลังทุ่มหรือสองทุ่ม การตีกัน ของเด็กครุ ไม่ค่อยมีหลังจากเห็นว่าไปทะเลาะ ไล่ชกเด็กคอมหน้าร้านถ่ายเอกสาร ได้ข่าวว่า เด็กไฟฟ้าสุดเก่ง โดนแทงตายไปคนมัง เลยเงียบๆไป เซ็งหน่อยๆ อยู่มืดทํางานไม่ได้ ที่พักไม่มีเน็ต มหาลัยหรือ เทคนิควะเนี่ย