ไร้วิทยาลัย:วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล

วิ'ลัยดุริยางคศิลป์ เคยเป็นส่วนหนึ่งของสถาบันวิจัยภาษาฯ เคยใช้เรือนไทยเป็นที่เรียนที่สอนในระยะแรกๆ แล้วล็อบบี้กันไปล็อบบี้กันมาจนได้ตั้งเป็นวิ'ลัย ปัจจุบัน (พ.ศ. 2552) มีอายุได้เกือบสิบห้าขวบ ถ้าเป็นเด็กสาวๆ ก็เรียกว่ากําลังน่าฟัด ถ้าไม่กลัวคุก

• เสาหินตั้ง 6 อันที่หน้าตึก A ใช้ประกอบพิธีบูชากบ บวงสรวงผีฟ้าในยามที่วิ'ลัยหมุนเงินไม่ทัน
• สีประจําวิ'ลัย คือสีดูหุ้ม สีนี้มีมากท่ี่สวนสมุนไพร เห็นได้จากหลักฐานคือเพลงของพี่ติ๊ก (ดัดแปลงจากเพลง กัญชา ของคาราบาว) ที่มีเนื้อร้องท่อนหนึ่งว่า: คราบน้ําเชื้อยังแต้มเติมตาม... ใบหญ้า กลิ่นกามาโชยมาแต่ไกล...
• นักศึกษาดุริยางคศิลป์ไม่เคยเล่นเปตองเพื่อเอาคะแนนหรือเอาเกรดแบบหมอคณะอื่นๆ แต่เล่นมันเพื่อความฮา เสมือนมันเป็นสะบ้ามอญหรือทอยเหรียญฉะนั้น
• ในปี พ.ศ. 2552 วิ'ลัยได้ยกระดับขึ้นมาร่วมหนึ่งฟุตด้วยการเทปูนเพิ่ม เพราะตึกมันทรุดลงไปมากแล้ว
• สัตว์ประจําวิ'ลัยได้แก่ตัววรนุช เนื่องจาก ตัวอาคารล้อมรอบไปด้วยน้ําซึ่งเป็นแหล่งอาศัยและหากินของสัตว์ประเภทนี้ อีกทั้งยังมีพันธุ์ปลาและสัตว์เลื้อยคลานขนาดเล็กมากมายซื่งเป็นแหล่งอาหารอันโอชะของพวกมัน
• อาจารย์ชาวญี่ปุ่นคนหนึ่งเข้าใจผิดมาตลอดว่าตัววรนุชหรือเหี้ยนั้น คือมังกรของสยามประเทศ

เเ

• ไร้วิทยาลัย
• ไร้วิทยาลัยสถานศึกษา