ไร้วิทยาลัย:มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์
จากไร้วิทยาลัย — ส่วนหนึ่งของโครงการไร้สาระนุกรมเสรี แหล่งรวบรวมเรื่องราวตลกขบขันและบิดเบือนข้อเท็จจริง
ไปยังการนําทาง
ไปยังการค้นหา
ยินดีต้อนรับสู่ไร้วิทยาลัยภาษาไทย
แหล่งรวมเรื่องขําขันไร้สาระเกี่ยวกับมหาวิทยาลัยและสถานศึกษาที่ทุกคนร่วมเขียนได้
วันนี้ตรงกับวันพุธที่ 5 มีนาคม 2568 เวลา 05:16 น. ตามเวลาสากลเชิงพิกัด (ช้ากว่าไทย 7 ชั่วโมง)
เว็บย่อ: http://th.uncyclopedia.info/wiki/Un-niversity
บทความนี้ เป็นส่วนหนึ่งของ ไร้วิทยาลัย , แหล่งรวบรวมเรื่องน่ารู้ เรื่องลึกลับ เรื่องไร้สาระ ของสถานศึกษาในประเทศเทย!
- ชื่อของมหาวิทยาลัยมาจาก "เจ้าฟ้าวไลยอลงกรณ์ กรมหลวงเพชรบุรีราชสิรินทร"
- ก่อนเปลี่ยน เป็น มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์ ชื่อ เดิมคือ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรีวิทยาลงกรณ์ ก่อนหน้านี้ เป็น สถาบันราชภัฏเพชรบุรีวิทยาลงกรณ์ และก่อนหน้านี้ เป็น วิทยาลัยครูเพชรบุรีวิทยาลงกรณ์
- ชื่อ ถนนเพชรบุรี หรือ เพชรบุรีตัดใหม่ ในกรุงเทพฯ ไม่ได้เป็นถนนที่วิ่งไปจังหวัดเพชรบุรี แต่เป็นชื่อของ เจ้าฟ้าวไลยอลงกรณ์ กรมหลวงเพชรบุรีราชสิรินทร และ เป็นที่ตั้งของวิทยาลัยครูเพชรบุรีวิทยาลัยลงกรณ์ บนถนนเส้นนั้น ต่อมา เปิดสอนเป็นสาธิตมัธยม และยุบเลิกไปในที่สุด
- ชาวมหาวิทยาลัยเรียก เจ้าฟ้าวไลยอลงกรณ์ กรมหลวงเพชรบุรีราชสิรินทร ว่า "พระแม่"
- ต้นไม้ประจํามหาวิทยาลัยคือ ชมพูพันธ์ทิพย์
- แต่เดิม ช่วงใกล้สอบ ดอกจะเริ่มออกบาน ช่วงสอบ ดอกจะบานสะพรั่ง และสอบเสร็จ ดอกจะค่อยๆ โรย จนหมดต้น (เดี๋ยวนี้อากาศเปลี่ยนไป)
- หอพักในมหาวิทยาลัยมี 6 หอ หอชาย 1 หอ (ชื่อโกเมน) และหอหญิง 5 หอ (คือ ทับทิม บุษราคัม นิลรัตน์ มรกต มุกดา)
- เนื่องจากชื่อหอ มีสีตามชื่อ เลยแบ่งสี แข่งกีฬาหอกันได้ง่าย โดยหอโกเมน จะแบ่งเป็น 5 ส่วนกระจายไปตามหอหญิง(แล้วหอหญิงก็จะทะเลาะกัน เนื่องจากแข่งกีฬากันจริงจังเกินไป สุดท้ายหอชายก็กลายเป็นตัวกลางทุกที)
- ช่วงเวลา ที่ชาวหอรอคอยคือ งานทําบุญหอเพราะจะเปิดหอให้ขึ้นได้ทั้งชายและหญิงเต็มๆ 1 วัน
- ส้มตํา กะละมัง เป็นอาหารไว้เลี้ยงต้อนรับคนไปเยี่ยมหอ (ใช้กะละมังเป็นครก และขวดเหล้าเป็นสาก) ซึ่งปิดบังไว้เป็นความลับมานาน (หุหุ อร่อยละซิ)
- ของหอชายอร่อยที่สุด
- สีประจํามหาวิทยาลัยคือ สีเขียว และรถบัส จึงมีสีเขียวด้วย โดยเรียกว่า "เขียวสะอื้น"
- พื้นที่มหาวิทยาลัย มีเขตติดต่อกับ 2 จังหวัด คือ ปทุมธานี และ อยุธยา
- เวลารับน้องทีไร กลับมารุ่นพี่รุ่นน้องทะเลาะกันทุกที (ปัจจุันก็ยังทะเลาะกันจนกลายเป็นประเพณีไปแล้ว)
- เพลง "ฝากไว้กับวันลา" เป็นเพลงที่ร้องและซึ้งสุดๆ (โดยเฉพาะตอนร้องกันเป็นกลุ่ม) แต่นักศึกษาส่วนใหญ่ร้องไม่ได้ ร้องได้เฉพาะชาวหอ เท่านั้น (ซึ้งจริงๆ นะ)และตอนนี้ชาวหอก็ไม่ได้ร้องกันแล้วเนื่องจากเมาทุกวัน
- หอชาย หากนอนเตียง 2 ชั้นระวังหนาวจับใจ เพราะแอร์หนาวมาก จากประสบการณ์จริง!!