Teren osuwiskowy a ziemia uprawna

Góra Ōmine położona w północnej części wyspy Dōgo charakteryzuje się bardzo spadzistymi zboczami.

Ich powstanie jest wynikiem wysokiej podatności na osuwanie się warstw geologicznych (morskich i rzecznych, z okresu bezpośrednio po aktywności wulkanicznej na Dōgo), które budują tę górę.

W okolicy góry Ōmine rozciąga się delikatnie pofałdowany teren. Wcina się w niego morze i rzeka, co tworzy spadziste klify.

Gdy nałożonych jest na siebie kilka warstw geologicznych, np. błoto (nie przepuszcza wody), lawa (przepuszcza wodę) oraz piasek, i do części przepuszczalnej dotrze woda, wystąpienie osunięcia ziemi jest wysoce prawdopodobne.

Teren osuwiskowy, wykształcony w wyniku wyżej wspomnianych procesów, cechuje dobrze osuszona gleba oraz topografia urozmaicona wzniesieniami. Woda, natomiast, jest zbierana przez warstwę geologiczną budującą górę – i dlatego teren ten nadaje się pod uprawy m. in. ryżu.