Πλίνιος ο Νεότερος
- Afrikaans
- Alemannisch
- Aragonés
- العربية
- مصرى
- Asturianu
- Azərbaycanca
- Беларуская
- Български
- Brezhoneg
- Bosanski
- Català
- Čeština
- Cymraeg
- Dansk
- Deutsch
- English
- Esperanto
- Español
- Eesti
- Euskara
- فارسی
- Suomi
- Français
- Arpetan
- Furlan
- Gaeilge
- Galego
- עברית
- हिन्दी
- Hrvatski
- Magyar
- Հայերեն
- Bahasa Indonesia
- Íslenska
- Italiano
- 日本語
- ქართული
- Қазақша
- 한국어
- Kurdî
- Latina
- Lietuvių
- Latviešu
- Македонски
- Bahasa Melayu
- Nederlands
- Norsk bokmål
- Nouormand
- Occitan
- Polski
- Português
- Rumantsch
- Română
- Русский
- Srpskohrvatski / српскохрватски
- Simple English
- Slovenčina
- Slovenščina
- Shqip
- Српски / srpski
- Svenska
- Kiswahili
- தமிழ்
- Тоҷикӣ
- Tagalog
- Türkçe
- Українська
- 吴语
- 中文
| Πλίνιος ο Νεότερος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 61 (περίπου) Κόμο |
| Θάνατος | 113 (περίπου) Επαρχία Βιθυνίας και Πόντου |
| Κατοικία | Villa Commedia Λιέρνα Λίμνη Κόμο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Λατινικά [1] [2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας [3] [4] [5] πολιτικός ποιητής δικηγόρος ιστορικός στρατιωτικός κυβερνητικός αξιωματούχος [4] νομικός [6] δημόσιος υπάλληλος [6] |
| Αξιοσημείωτο έργο | επιστολές του Πλινίου του Νεότερου |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | υιοθετημένη κόρη του Βέκιου Πρόκουλου κόρη της Πομπηίας Κελερίνας (έως 96) Καλπουρνία (από 103) |
| Γονείς | Πλίνιος ο Πρεσβύτερος και Plinia Marcella |
| Συγγενείς | Πλίνιος ο Πρεσβύτερος (θείος) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός τριβούνος των πληβείων Ρωμαίος έπαρχος Πραίτορας Ταμίας (Quaestor) consul suffectus Ύπατος στην αρχαία Ρώμη |
| Commons page Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα | |
Ο Γάιος Πλίνιος Καικίλιος (Gaius Plinius Caecilius Secundus, 61 - 113), γνωστότερος ως Πλίνιος ο Νεότερος, ήταν δικηγόρος, συγγραφέας και δικαστής της αρχαίας Ρώμης. Ήταν ανιψιός του Πλίνιου του Πρεσβύτερου, ο οποίος συμμετείχε στην ανατροφή του.
Έγραψε ποίηση, ρητορικούς λόγους και επιστολές προς δημοσίευση, ένα νέο, υποκειμενικό είδος μη μυθοπλαστικού πεζού λόγου. Μετά από μία πολύχρονη πολιτική καριέρα και ανέλιξη στα κρατικά αξιώματα, το 110 διορίστηκε πρέσβης του Αυτοκράτορα στη Βιθυνία. Σε επιστολή που έγραψε το 112 στον αυτοκράτορα Τραϊανό ζητούσε οδηγίες για τη μεταχείριση των χριστιανών της Βιθυνίας. Ήταν η εποχή που εξαπλωνόταν η νέα θρησκεία και ο Πλίνιος διεξήγαγε ανακρίσεις και έρευνες. Ήταν αυτόπτης μάρτυρας της έκρηξης του Βεζούβιου, το 79 όταν καταστράφηκε η Πομπηία και η μαρτυρία του διασώθηκε σε δύο επιστολές του[7] .
To κύριο έργο του είναι οι Επιστολές (Epistulae).
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα ]- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων . jn19981001999. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ CONOR.SI . 15449187.
- ↑ BeWeB . 402. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 The Fine Art Archive . 81837. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.
- ↑ «Library of the World's Best Literature» . Library of the World's Best Literature . 1897.
- ↑ 6,0 6,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων . jn19981001999. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ βλ. Pliny the Younger (μτφρ. Betty Radice), The Letters of the Younger Pliny, Penguin Classics, 1969
