Λιβάνιος
- العربية
- مصرى
- Български
- Català
- Čeština
- Deutsch
- English
- Esperanto
- Español
- فارسی
- Suomi
- Français
- Galego
- עברית
- Magyar
- Հայերեն
- Bahasa Indonesia
- Italiano
- 日本語
- ქართული
- Latina
- Lingua Franca Nova
- Lietuvių
- Nederlands
- Norsk bokmål
- Polski
- Português
- Română
- Русский
- Srpskohrvatski / српскохрватски
- Svenska
- Türkçe
- Українська
- اردو
| Λιβάνιος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 314 (περίπου)[1] [2] [3] Αντιόχεια |
| Θάνατος | 393[2] [3] [4] Αντιόχεια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Θρησκεία | Παγανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αρχαία ελληνικά [5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ρήτορας [6] [7] συγγραφέας [8] |
| Commons page Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα | |
Ο Λιβάνιος (Αντιόχεια, 314 μ.Χ. - Αντιόχεια, 392 ή 393 μ.Χ.) ήταν Έλληνας δάσκαλος ρητορικής της σχολής των Σοφιστών [9] . Έμεινε γνωστός για το κλασικιστικό του ύφος και ότι διαμαρτυρήθηκε έναντι των διωγμών των ειδωλολατρών στην ύστερη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Υπήρξε ο πολυγραφότερος συγγραφέας της αρχαιότητας. Είχε πολλούς μαθητές, μεταξύ αυτών ο φιλόσοφος Αιδέσιος, ο Μέγας Βασίλειος, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο αυτοκράτορας Ιουλιανός.
Γεννήθηκε το 314 μ.Χ στην Αντιόχεια και σπούδασε στην Αθήνα. Εργάστηκε ως δάσκαλος ρητορικής και φιλοσοφίας στην Κωνσταντινούπολη και τη Νικομήδεια. Επέστρεψε στην Αντιόχεια το 354 όπου ίδρυσε σχολή η οποία επί 40 χρόνια είχε τη μεγαλύτερη φήμη στην αυτοκρατορία. Πέθανε το 392 ή 393 μ.Χ. στην Αντιόχεια.
Στην Παλατινή Ανθολογία σώζεται ένα επίγραμμά του (VII 747), επιτύμβιο του Ιουλιανού.
Αναγνώσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα ]- Λιβάνιος. Υπέρ των Ελληνικών Ναών. Θρήνος για τον Ιουλιανό. Προς αυτούς που τον είπαν βαρετό, μετάφραση Γιάννης Αβραμίδης, Στέλλα Μητσάκα, εκδ. Θύραθεν, Θεσσαλονίκη, 1998.
- Λιβάνιος. Προς Θεοδόσιον τον βασιλέα υπέρ των ιερών, μετάφραση Αφροδίτη Καμάρα, εκδ. Κατάρτι, Αθήνα, 1998.
- Λιβάνιος. Αντιοχικός, μετάφραση Αφροδίτη Καμάρα, εκδ. Κατάρτι, Αθήνα, 1999.
- Λιβάνιος. Άπαντα
- Λόγοι 1: Βίος ή Περί της εαυτού τύχης, τομ. 1, εκδ. Κάκτος, Αθήνα, 2002.
- Λόγοι 2: 2ος Προς τους βαρύν αυτόν καλέσαντας, 3ος Προς τους νέους περί του λόγου, 4ος Περί του μη ληρείν, 5ος Άρτεμις, 6ος Περί απληστίας, 7ος Ότι το πλουτείν αδίκως του πένεσθαι αθλιώτερον, 8ος Περί πενίας, 9ος Εις τας Καλάνδρας, 10ος Περί του πλέθρου, τομ. 2, εκδ. Κάκτος, Αθήνα, 2002.
- Λόγοι 3: 11ος Αντιοχικός, τομ. 3, εκδ. Κάκτος, Αθήνα, 2004.
- Έγκλειστοι στις ρωμαϊκές φυλακές, ή αναμένοντας τον καλό και τον κακό δικαστή (Λιβάνιος, Λόγος 45: Προς τον βασιλέα περί των δεσμωτών. Λόγος 22: Προς Ελλέβιχον), μετάφραση Δέσποινα Ιωσήφ, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2020.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα ]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei . 11857258X. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Nationalencyklopedin» (Σουηδικά) libanios. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 LIBRIS . Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 71241. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Alvin . alvin-person:61376.
- ↑ CONOR.SI . 39194467.
- ↑ «Libanios» (Γερμανικά) 1925. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2024.
- ↑ (Αγγλικά) TLG Canon of Greek Authors and Works (third edition) . 1990. archive
.org /details /thesauruslinguae00berk . Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2024. - ↑ «Library of the World's Best Literature» . Library of the World's Best Literature . 1897.
- ↑ Καρκιδής, Φάνης. ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Ελλάδα: Ειδική έκδοση για την εφημερίδα το βήμα. σελ. 296. ISBN 978-618-5519-69-8.
τη δεύτερη σοφιστική συνέχισαν ρήτορες και φιλόσοφοι όπως ο Λιβάνιος από την Αντιόχεια, αττικιστής και δάσκαλος των τριών Ιεραρχών
