Schochen Ad
Schochen Ad, שׁוֹכֵן עַד (dt. „Er, der ewig bleibt" oder „Er, der in der Ewigkeit wohnt" oder „Der da thront") ist ein jüdisches Gebet, basierend auf Jes 57,15 ELB.
Hintergrund
[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten ]In der aschkenasischen Tradition (Nusach Aschkenas, hebräisch נוֹסַח אַשְׁכְּנַז) wird es zu den folgenden Zeiten vorgetragen:
- Beim Morgengebet (Schacharit) des Schabbat oder des Jom Tov (Feiertag) nach dem Psalmgesang (Psuke desimra).
- Zum Seder.
- Am Schabbat markiert Schochen Ad den Anfang des Gottesdienstes für den Chasan, so nach Psuke desimra. Dies gilt als Zeichen für die Erschaffung der Welt in den folgenden sechs Werktagen der Woche, gefolgt vom Schabbat als Ruhetag.
- An den Wallfahrtsfesten (Schalosch Regalim) beginnt der Chasan den Gottesdienst mit einem Vers aus dem Nischmat-Lied.
- An den Jamim Noraim (hebräisch ימים נוראים „Tage der Ehrfurcht"), so dem Neujahrsfest und dem Versöhnungsfest, beginnt der Chasan auf dem Wort Hamelech (hebräisch המלך, der König). (hebräisch הַמֶּלֶךְ יּושֵׁב עַל כִּסֵּא רָם וְנִשָּׂא)
In der Tradition des Nusach sfarad (hebräisch נוֹסַח סְפָרַד), einem osteuropäischen, vor allem im Chassidismus befolgten Ritus, wird stattdessen Shav'at Aniyim (שַׁוְעַת עֲנִיִים, Ruf der Armen) vorgetragen.
Text, Transliteration und Übersetzung
[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten ]שׁוֹכֵן עַד מָּרוֹם וְקָּדוֹשׁ שְׁמוֹ.
וְכָתוּב: רַנְּנוּ צַדִּיקִים בַּה', לַיְשָׁרִים נָאוָה תְהִלָּה
בְּפִי יְשָׁרִים תִּתְהַלָּל, וּבְדִבְרֵי צַדִּיקִים תִּתְבָּרַךְ, וּבִלְשׁוֹן חֲסִידִים תִּתְרוֹמָם וּבְקֶרֶב קְדוֹשִׁים תִּתְקַדָּשׁ.
וּבְמַקְהֲלוֹת רִבְבוֹת עַמְּךָ בֵּית יִשְׂרָאֵל בְּרִנָּה יִתְפָּאֵר שִׁמְך מַלְכֵּנוּ, בְּכָל דּוֹר וָדוֹר,ָ
שֶׁכֵּן חוֹבַת כָּל הַיְצוּרִים לְפָנֶיךָ, ה' אֱלֹהֵינוּ וֵאלֹהֵי אֲבוֹתֵינוּ
לְהוֹדוֹת לְהַלֵּל לְשַׁבֵּחַ,לְפָאֵר לְרוֹמֵם לְהַדֵּר לְבָרֵךְ,
לְעַלֵּה וּלְקַלֵּס עַל כָּל דִּבְרֵי שִׁירוֹת וְתִשְׁבְּחוֹת דָּוִד בֶּן יִשַׁי עַבְדְּךָ, מְשִׁיחֶךָ
Literatur
[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten ]- Arnold Rosenberg: Jewish liturgy as a spiritual system. A prayer-by-prayer explanation of the nature and meaning of Jewish worship. Jason Aronson, Northvale (N.J.) 1997, OCLC 35919245, S. 59 (einsehbar auch bei Google Books).
- Elyse D Frishman: Mishkan t’filah. A Reform siddur. Weekdays, Shabbat, festivals, and other occasions of public worship (משכן תפלה). Central Conference of American Rabbis, New York 2007, OCLC 62533999, S. 185.
- Shmuel Pinchas Gelbard: Rite and reason: 1050 Jewish customs and their sources. Mifal Rashi Pub.; Nanuet (NY) 1998, OCLC 40256092, S. 246. (einsehbar auch bei Google Books).
- Isaac Klein: A guide to Jewish religious practice. Ktav, New York 1979, OCLC 4497358, S. 185.
- Nosson Scherman; Meir Zlotowitz; Sheah Brander: The complete ArtScroll Siddur. Weekday, Sabbath, festival. Nusach Ashkenaz. Mesorah Publications, Brooklyn (N.Y.) 1984., OCLC 471780387, S. 404f.
Weblinks
[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten ]- שׁוֹכֵן עַד Schochen ad (שבת שחרית חלק א – מ'שוכן עד' ועד ל'ישתבח' – נוסח אשכנז) auf youtube.com (gesungen von Shliach Tzibur)
- Cantor Jochen (Yaacov) Fahlenkamp (* 1963 in Berlin): Shochen ad aschkenasisch (Video)
Erweitertes Psuke desimra (Psalmen 19 · 34 · 90 · 91 · 135 · 136 · 33 · 92 · 93) | Nischmat (נִשְׁמַת (כָּל-חַי תְּבָרֵךְ אֶת-שִׁמְךָ | Schochen Ad שׁוֹכֵן עַד | Hallel | Toravorlesung קְרִיאַת הַתּוֹרָה | Jom Tow Toravorlesung קְרִיאַת הַתּוֹרָה | Haftara ההַפְטָרָה | Aw HaRachamim אַב הָרַחֲמִים | Musaf תְּפִלַּת מוּסָף | Birkat Kohanim בִּרְכַּת כֹּהֲנִים | Anim Smirot אַנְעִים זְמִירוֹת | Zidkatcha Zedek (צִדְקָתְךָ צֶדֶק (לְעוֹלָם וְתוֹרָתְךָ אֱמתֶ | Al ha-Nissim עַל הַנִסִּים