Hymne de la Bouriatie

Таёжная, озёрная, степная,
Ты добрым светом солнечным полна.
Цветущая от края и до края,
Будь счастлива, родная сторона.

Брусничный дух, черёмухи дыханье,
Лилового багульника настой.
Я не дышу, а пью благоуханье
Моей земли, равнинной и лесной.

Прими, земля, сыновнее спасибо,
Святой водой Байкала угости,
Чтоб я обрёл невиданную силу
Для дальнего нелёгкого пути.

С тобой, земля, мы слиты воедино,
Моею стала и судьба твоя.
Поклон тебе от сердца, край родимый,
Любимая Бурятия моя.

О, мать-земля!^{[7] ,[8] ,[10] ,[11]}

Tajožnaja, ozörnaja, stepnaja,
Ty dobrym svetom solnečnym polna.
Cvetuçaja ot kraja i do kraja,
Budj sčastliva, rodnaja storona.

Brusničnyj duh, čerömuhi dyhanje,
Lilovovo baguljnika nastoj.
Ja ne dyšu, a pjü blagouhanje
Mojej zemli, ravninnoj i lesnoj.

Primi, zemlä, synovneje spasibo,
Svätoj vodoj Bajkala ugosti,
Čtob ja obröl nevidannuju silu
Dlä daljnevo nelögkovo puti.

S toboj, zemlä, my slity vojedino,
Mojeju stala i sudjba tvoja.
Poklon tebe ot serdca, kraj rodimyj,
Lübimaja Burätiä moja.

O, matj-zemlä!

[tɐˈjɵʐnəjə ǀ ɐˈzjɵrnəjə ǀ sjtjɪpˈnajə ǀ]
[tɨ ˈdobrɨm ˈsvjetəm ˈsolnjɪt͡ɕnɨm pɐlˈna ‖]
[t͡svjɪˈtuɕːɪjə ɐt‿ˈkrajə ˈi də ˈkrajə ǀ]
[ˈbutj ˈɕːæsljɪvə ǀ rɐdˈnajə stərɐˈna ‖]

[brʊsjˈnjit͡ɕnɨj ˈdux ǀ t͡ɕɪˈrjɵmʊxjɪ dɨˈxanjjə ǀ]
[ljɪˈlovəvə bɐˈɡuljnjɪkə nɐsˈtoj ‖]
[ˈjæ ˈnje dɨˈʂu ǀ ˈa ˈpjjʉ bləɡəʊˈxanjjə]
[mɐˈjej ˈzjemljɪ ǀ rɐvˈnjinːəj ˈi ljɪsˈnoj ‖]

[prjɪˈmji ǀ zjɪmˈljæ ǀ sɨˈnovnjɪjə spɐˈsjibə ǀ]
[svjɪˈtoj vɐˈdoj bɐjˈkalə ʊɡɐˈsjtji ǀ]
[ˈʂtop ˈjæ ɐˈbrjɵl njɪˈvjidənːʊjʉ ˈsjilʊ]
[dljɪ ˈdaljnjɪvə njɪˈljɵxkəvə pʊˈtji ‖]

[s‿tɐˈboj ǀ zjɪmˈljæ ǀ ˈmɨ ˈsljitɨ vəjɪˈdjinə ǀ]
[mɐˈjejʉ ˈstalə ˈi sʊdjˈba tvɐˈjæ ‖]
[pɐkˈlon tjɪˈbje ɐt‿ˈsjert͡sə ǀ ˈkraj rɐˈdjimɨj ǀ]
[ljʉˈbjiməjə bʊˈrjætjɪjə ˈmojə ‖]

[ɐ ˈmatj zjɪmˈljæ ‖]

Terre de la taïga, des lacs, et des prairies,
Ton soleil brille de milles lumières.
Prospère d'un bout à l'autre,
Soit heureux, pays natal.

Un esprit d'airelle, un souffle de cerisier,
Infusion de romarin violet.
Je ne respire pas, mais je bois le parfum,
Des plaines et forêts de mon pays.

Mon pays, accepte la gratitude de nos fils,
Reçoit l'eau sainte du Baïkal.
Que je trouve le pouvoir sans équivalent,
Pour un long et dur sentier.

Nous sommes unis à toi, notre terre,
Ta destinée est devenue la mienne aussi.
Je m’incline de tout cœur à toi, cher pays,
Ma Bouriatie chérie !

Oh Patrie !

Өнгийн дайдаар, хангай тайгаар дэлэгч,
Өлзий Буриад бол манай нандин өлгий.
Цэлмэг жавхлан, цэнхэр номин царай чинь,
Сэтгэлд мань хэзээд ч зулгуй.

Эрхэм хангал сан утлага шиг агаарта чи
Эрч хүчээр элсүүлэнгүй сайн би!
Эмтэй домтой мөнхийн ус рашаанд чинь
Элэг зүрхээ хиртүүлэнгүй сайн би!

Холын замд эхийн ёсоор ерөөж,
Хүмүүс зонд хэтийн жаргал хүсжээ чи.
Соён хадны цэнгэг амиаар ариутган,
Байгал далайн гэгээн долгионоор шүршжээ чи.

Ширүүн цагийн ирсэн ч дэлхэйд,
Чиний заяа замаас хадуурахгүйл.
Эвтэй дориун бүлийн ёсоор жаргаг дээ,
Энх Буриад манай нандин өлгий.

Эх нутаг!

O Land of the taiga, lakes, and of prairies,
The Sun o'er thee happily shineth.
From krai to krai thou prosperest with ease,
Mayest thou fill with joy, o native hearth.

Spirit of cranberry, breath of cherry,
Infusion of violet rosemary.
I breathe not; shall I drink its fragrance
Of my country's forests and plains.

Accept the gratitude of thy heir,
Receive Baikal's holy water,
So that I can find strength miraculous
To a path long and arduous.

United we are with thee, our country,
Thy destiny, too, hath become mine.
From my heart I bow to thee, dear country,
O beloved Buryatia of mine!

O, Motherland!