Auvergnatische Sprache
aus Wikipedia, der freien Enzyklopädie
Dies ist eine alte Version dieser Seite, zuletzt bearbeitet am 27. September 2016 um 15:07 Uhr durch 80.215.210.176 (Diskussion) (Literatur). Sie kann sich erheblich von der aktuellen Version unterscheiden.
Auvergnatisch (auvergnatisch: Auvernhat; französisch: Auvergnat) ist eine regionale Variante des Okzitanischen, die im zur Auvergne gehörenden Teil des Zentralmassivs gesprochen wird.
Schon im Mittelalter wurde das Auvergnatische als eigenständige Sprachform wahrgenommen und „langue d'Auvergne" genannt. Der Dialekt ist durch die Volkslieder Joseph Canteloubes auch außerhalb Frankreichs bekannt.
Literatur
- Jean-Baptiste Tailhandier: Essai d'un discours à prononcer: Une défense et illustration de la langue auvergnate écrite au XVIIIe siècle par un Clermontois. Neuausgabe herausgegeben vom Auvernhà tarà d'oc / Cercle occitan d'Auvergne. Clermont-Ferrand 1982 (Reihe Notre patrimoine, ISSN 0398-947X ); Erstausgabe 1730.
- Vermenouze "Flour de brousso" "Jous la cluchado"
- Jean-Simon Mathieu "Fusados de repiéugo" "Causotos" (Gedichte) "La piéuleto" (Theater)
- Jean-François Meiller : "Poésies patoises"
- Pierre Biron "Norib" : "Garba de pouèmes" "Niovo garbo de pouèmos"
- Fernand Prax : "Lo glebo mairalo" "Historios de toutos menos"
- Régis Michalias : "Pouèmas à la Doro"
- Jean Jarsaillon : "Odo au Put de Doumo"
- Benezet Vidal : "la sèrvo" "Un amor" (Romane)
- Alan Broc "Countes de la niuét vïvo" "Lei nouvèlos mièjo-negros" (Novellen) "Lou virovent" (Roman)