زبان‌شناسی
زبان‌شناسی نام حرفه‌ایست که قدمت چندانی ندارد، و فی‌الحال به توسط اینجانب -نگارنده این سطور- ابداع شده است. و عبارت است از شناخت علمی آلت زبان و اندام‌های دور و بر آن و بیماری‌هایی که ممکن است به دلیل حرف زدن زیاد و گنده تر از حفره دهان به زبان سرایت کند. این شاخه بسیار زیادی علمی در دانشگاه‌های ایران تدریس می‌شود، و تمام استادان آن را زبان تشکیل می‌دهند که در عمل تجربه زیادی در زبان‌شناسی دارند، چون ابزار دست آنان در حرافی و وراجی است. به انگلیسی به آن tonguology گویند و به اشتباه بعضی ها به آن linguistics هم می‌گویند که غلط فاحش و خطای مبرهن است. این شاخه در دوره فوقش لیسانس دانشگاه ها تدریس می‌شود، و واحدهایی به نام نوک زبان 1، زبان کوچک، درآمدی به نیش و کنایه زنی با زبان، زبان‌بازی، زبان در قفا 2، آزمایشگاه وراجیولوژی، و پایان نامه داد.
زوبان همگی می دانید که خیلی خیلی موهیم است وبه قول بعضی از مورفولوژیک ها بایستی بریده شود ولی به هرحال نوع درازش را نمی پسندیم ونوع چربش با سرمایه داری جهانی برعلیه نظام سوسیال دمکرات انترناسیونال در تضاد است.بنا بر اقول شرفا وکرما بشتن ان بازنجیر از اهم واجبات وزبانه بسته شده از هرعملی بزرگتر وپراجرتر است وازحلقوم در اردن آن را سیرت بزرگان دانسته اند.