Ένα κοντινό πλάνο της μύτης του SCP-067.
Αντικείμενο: SCP-067
Κλάση αντικειμένου: Safe
Ειδικές Διαδικασίες Περιορισμού: Όταν δεν χρησιμοποιείται ή δεν μελετάται, το SCP-067 θα αποθηκεύεται στο επενδεδυμένο με πίλημα ξύλινο κουτί του. Η πένα θα καπακώνεται, και όλα τα σχέδια και γραπτά θα παραδίδονται στην ερευνητική διοίκηση του Ιδρύματος SCP για ανάλυση και περαιτέρω πειραματισμό.
Περιγραφή:Το SCP-067 είναι ένας στυλογράφος (πένα) κατασκευασμένη από μια γερμανική εταιρεία αναλώσιμων ονόματι Pelikan κάποια στιγμή στη διάρκεια του Μεσοπολέμου. Το χρώμα της είναι πρασινωπό, με μία μόνη κόκκινη γραμμή να τη διατρέχει στο πλάι. Το κέλυφος είναι από βελανιδιά και η μύτη είναι εξαιρετικά αιχμηρή, ικανή να διαπεράσει το ανθρώπινο δέρμα ακόμα και με ελαφρά πίεση. Παρότι, καθώς φαίνεται, δεν διαθέτει δοχείο μελάνης, η πένα δεν δείχνει να ξεμένει ποτέ από φρέσκο μελάνι. Επιπλέον, η πένα γράφει με μελάνι από όζο σιδήρου, το οποίο είναι κατάλληλο για καλλιτέχνες αλλά κανονικά θα διέβρωνε γρήγορα τους κοινούς στυλογράφους.
Η έρευνα εικάζει ότι οποιαδήποτε οντότητα κρατάει το SCP-067 χάνει κάθε αυτονομία του πήχυ και άκρου χεριού που το κρατάει. Η αφή στην πληρότητά της μένει ανεπηρέαστη, αλλά το χέρι εκατέρωθεν του αγκώνα ελέγχεται από άγνωστες δυνάμεις, με θεωρητικό επίκεντρο αυτών το SCP-067. Μία από τις επιδράσεις είναι ότι το "ελεγχόμενο" χέρι θα αρχίσει να χρησιμοποιεί την πένα για να γράψει μια βιογραφία του κράτουντος αυτήν. Η βιογραφία θα περιλαμβάνει πληροφορίες όπως το όνομα, την ηλικία, την ημερομηνία γέννησης, το ποινικό μητρώο, τους φόβους κλπ του γράφοντος. Άλλες φορές η πένα γράφει πράγματα όπως ένα συμβάν που συνέβη στη ζωή του ατόμου. Για παράδειγμα, όταν το Υποκείμενο Δοκιμής 1204Μ κράτησε το SCP-067, ξεκίνησε να καταγράφει λεπτομερώς ένα τροχαίο ατύχημα στο οποίο είχε παραστεί τον προηγούμενο χρόνο. Αργότερα, το υποκείμενο παραδέχτηκε ότι πολλές λεπτομέρειες που γράφτηκαν στον απολογισμό δεν του ήταν εύκαιρα προσβάσιμες εκείνη τη στιγμή (πχ το υποκείμενο είχε ξεχάσει πολλά στοιχεία που ήταν παρόντα στο γραπτό, συμπεριλαμβανομένων του αριθμού κυκλοφορίας του προηγούμενου αυτοκινήτου του, το χρώμα του άλλου αυτοκινήτου, κι άλλα πολλά). Το υποκείμενο δήλωσε ότι η ανάμνηση του γεγονότος στο μυαλό του την ώρα της καταγραφής ήταν τόσο φρέσκια που "μπορούσε να γευτεί το αίμα στο στόμα του".
Υποκείμενα που κρατούν το SCP-067 έχουν επίσης παρατηρηθεί να δημιουργούν περίπλοκα έργα τέχνης, πάρα το ότι τα ίδια υπολείπονταν επίσημης καλλιτεχνικής εκπαίδευσης ή πρότερων τάσεων προς τη ζωγραφική. Για παράδειγμα, το Υποκείμενο Δοκιμής 1102F, μια νεαρή γυναίκα χωρίς προηγούμενη καλλιτεχνική εμπειρία, μπόρεσε να σχεδιάσει ένα φτερωτό πλάσμα που θύμιζε το SCP-███, το οποίο οι παρόντες επιστήμονες περιέγραψαν ως [ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΦΑΙΡΕΘΗΚΑΝ]. Όταν τα υποκείμενα καλούνται να εξηγήσουν τι συμβαίνει όταν κρατούν το SCP-067, η τυπική απάντηση είναι ότι το υποκείμενο με δική του βούληση εγκαταλείπει τον έλεγχο του άκρου του στο SCP-067 ώστε να ολοκληρώσει τη δουλειά του ανεμπόδιστο (βλέπε Αναφερόμενη Απάντηση-01). Πάρα την εντολοδοχή τους να μη σχεδιάσουν ή γράψουν, τα υποκείμενα περιγράφουν κατανόηση, θαυμασμό και συνεργασία με το SCP-067 που τους εξαναγκάζει να ακολουθήσουν μία βούληση που δεν είναι δική τους.
Αναφερόμενη Απάντηση-01: "Δεν ξέρω, ακρε, πώς να το εξηγήσω, κατά κάποιο τρόπο απλώς έγινε. Όταν έπιασα την πένα, φαινόταν σαν το χέρι μου να μην είναι πια δικό μου. Ήξερα ότι μπορούσα να κουνήσω το χέρι μου αν ήθελα, αλλά επέλεξα να μην το κάνω γιατί μου άρεσε η εικόνα που ζωγράφιζα. Ήταν σαν το χέρι μου να είχε ζωή. Ξαφνικά, το χέρι μου σταμάτησε και συνειδητοποίησα ότι είχα επανακτήσει πλήρη έλεγχο του χεριού μου, κι άφησα την πένα κάτω. Κοίταξα τη ζωγραφιά και είδα πόσο ωραία ήταν. Υποθέτω ότι η πένα θεώρησε ότι (η ζωγραφιά) ήταν ολοκληρωμένη, και τέλειωσε μαζί μου."
Δοκιμές και Πειράματα: Στις ██/██/20██ διεξήχθη ένα τεστ για να διαπιστωθεί πώς η πένα επηρεάζει έμβια όντα εκτός των ανθρώπων.
Πείραμα 001:
Το υποκείμενο δοκιμής, ένας μακάκος του Ρήσου ηλικίας 2 ετών και 4 μηνών, που είχε προηγουμένως μάθει πώς να χρησιμοποιεί πένες και μαρκαδόρους, τοποθετήθηκε σε ένα τυπικό δωμάτιο ψυχολογικής παρακολούθησης (ουδέτερος χρωματισμός τοίχων· παράθυρο-καθρέφτης) μαζί με το SCP-067, ένα τραπέζι και ένα μπλοκ.
Το υποκείμενο έπιασε το SCP-067 με το αριστερό του πόδι, μετά το κράτησε στο δεξί του χέρι, κι ύστερα το γεύτηκε. Το υποκείμενο τότε άφησε την πένα πάνω στο χαρτί, το οποίο και μύρισε. 30 δευτερόλεπτα μετά, το υποκείμενο ξαναπήρε το SCP-067, κι άρχισε να το χτυπάει ελαφρά και επανειλημμένα πάνω στο τραπέζι. Το υποκείμενο επίσης επανέλαβε την ενέργεια πάνω στο ίδιο το σώμα του. Το υποκείμενο χτυπούσε τη πένα με αυξανόμενη δύναμη, μέχρι που μελάνι πετάχτηκε στο τρίχωμά του. Κατόπιν το υποκείμενο πέταξε το SCP-067 στο πάτωμα (η επακόλουθη μηχανική ανάλυση αποκάλυψε μηδενική βλάβη).
Σε αυτό το σημείο, το υποκείμενο έσκισε μια σελίδα χαρτί από το μπλοκ και άρχισε να το τρίβει πάνω στο μελάνι στο τρίχωμά του. Αυτό συνεχίστηκε για 3 λεπτά, μετά τα οποία το υποκείμενο έπιασε το χαρτί ανάμεσα στα δόντια του και πήδηξε από το τραπέζι πάνω στο περβάζι του καθρέφτη παρατήρησης (με τέτοια δύναμη που το τραπέζι έπεσε κάτω). Το υποκείμενο ξεκίνησε να τρίβει το μελάνι πάνω στον καθρέφτη παρατήρησης ενώ έβγαζε επανειλημμένα επιφωνήματα· η επακόλουθη ανάλυση αποκάλυψε ότι το 50% των επιφωνημάτων παρουσίαζαν συνέπεια με τα τυπικά επιφωνημάτων αγωνίας του μακάκου του Ρήσου, και το άλλο 50% ήταν άγνωστο.
Μετά από 6 λεπτά τρίβοντας μελάνι πάνω στον καθρέφτη παρατήρησης, το υποκείμενο ξεκίνησε να σκίζει το χαρτί με τα δόντια και τα νύχια του, αλλά το άφησε προτού καταστρέψει πάνω από το 20% του χαρτιού. Έπειτα το υποκείμενο κατέρρευσε στο πάτωμα, αναπνέοντας γρήγορα και επαναλαμβάνοντας τα άγνωστα, μη τυπικά επιφωνήματα.
Το φύλλο χαρτιού αποθηκεύτηκε στο [ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΦΑΙΡΕΘΗΚΑΝ].